Acharanga Stram Part 03

SR No.: 020010
Original Sutra Author: N/A
Author: Shilankacharya
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj
Publication Year: 1933
Total Pages: 190
Language: Sanskrit
Classification: Book_Devnagari & agam_acharang
File Size: 5 MB

Page 123

आचा
।
॥५४४॥
॥५४॥
8 भवज थाय नेवु नथी. (अर्थात् अभविनेज त्रणे काळमां नथी; अथवा अनिरुद्ध इन्द्रियविषयवाळी होय; तोपण आदान स्रोत वृद्ध
जाणको एम कहेलुं जाणचु. (पण सम्यक्त्व मेळच्या पछी पार्छ न मळे तेवु नहि.) पण जे साधु तेवो प्रमादी न थइ संसारसुखनु स्मरण न करे, अने भविष्यमा मळनारी देवांगनाना भोगने न इच्छे, तेने वर्तमानकाळमां पण भविष्यमुखनो अमिलाप क्याथी
होय? ते बतावे छे. जे साधुए भोगनां भविष्यनां कडवां फळ जाणेला छे, तेने पूर्व भोगवेला भोग याद आवता नवी; भविष्यना & भोगनी अभिलाषा पण नथी; तेवा उत्तम साधुने व्याधिने छंछेडया समान भोगने रोग जाणीने तेने केवीरीते खोटी इच्छा पण टू
याय ? अर्थात् मोहनीयकर्म शांत थवाथी तेने भोगेच्छा होती नथी. जे साधुने त्रिकाळ-विषयनी भोगेच्छा दूर थइ ते केवो होय ? ते कहे छे-सेहु-विगेरे आवो निरीह साधु प्रकृष्टज्ञान जे जीवाजीव संबंधी तख बतावनारुं छे तेने मेळवे; तेथी प्रकृष्टज्ञानवाळो छे, तेज बुद्ध एटले, तख जाणनारो छे, तेथीज ते सावधअनुष्ठानना आरंभथी दुर रहे छे, तेथी आरंभ उपरत छ, ने गुण उत्तम छे ते बतावे छे, सम्म विगेरे एटले साधुओने ते शोभावनाएं भूषण छे अथवा सम्यक्त्वन कार्य करनार होवाथी ते सम्यक्त्व छे. माटे
गुरु कहे छ:-हे शिष्य ! तुं तेने जो. तुं पण तेवू मेळव. शामाटे ते शोभन (भूषणरुप) छे ? ते कहे छे:-जेण विगेरे जे कारण* थी सावध-आरंभमां प्रवर्नेलो छे. ते सांकळ विगेरेधी बंधनुं तथा चाचवा विगेरेथी मार खाय छे तथा पाणसंशयमरूप-घोर दुःख
खमे छे. तथा शरीर मन संबंधी परिताप दारुण दुःख वीजाने दइने पोतेपामे छे, माटे ते आरंभो छोडवा ते सारंडे, करीने आरंभ छोडे, ते कहे छे. 'पलिच्छिन्दि' विगेरे स्रोत (पापर्नु उपादान) रूप बहारथी धन धान्य विगेरे अथवा हिंसादि आस्रवद्वार अढार पापस्थान] छे, तथा च शब्दथी अभ्यंतर रागद्वेषरुप अथवा विषय तृष्णा स्रोतने त्यागीने निर्मळ था; वळी 'णिकम्म' कर्म
नवर