Sarth Gujarati Jodni Kosh

SR No.: 016105
Original Sutra Author: N/A
Author: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publisher: Gujarat Vidyapith Ahmedabad
Publication Year: 1967
Total Pages: 950
Language: Gujarati
Classification: Dictionary & Dictionary
File Size: 28 MB

Page 462

તિરસ્કારવાચક]
૪૧૭
[તીર્થિક
તિરકારથી. વાચક વિ૦ તિરસ્કાર દર્શાવનારું. ૦૬ સક્રિો ! પાણીવાળું; તેજ; જલદ (૩) ઉગ્રે; ગરમ મિજાજનું (૪) ન૦ તિરસ્કાર કરે. –ર્ચ વિ. [સં.] જુઓ તિરરકરણીય
ખરું લેતું; પિલાદ. [-આગ = આગ જેવું - ખૂબ તીખું (૨) તિરક્રિયા સ્ત્રી [i] તિરસ્કારવું તે; તિરસ્કાર; અનાદર ખુબ ઉગ્ર–મરિયું, મરી =મરીના જેવું તીખું-ગરમ મિજાજનું.] તિરસ્કૃત વિ૦ [i] તિરસ્કારાયેલું; તરછેડી કાઢેલું
-ખટ વિ૦ તીખા સ્વાદનું (૨) નઇ તીખાશ આવે એ તિરાડ સ્ત્રી, જુઓ તરાડ
મશાલે. -ખાટ પુત્ર તીખો સ્વાદ (૨) [લા.] સ્વભાવની ઉગ્રતા. તિરેધાન ન. [ā] અદશ્ય થવું તે (૨) આછાદન
-ખાબેલું વિ૦ તીખી ભાષા બોલનારું. -ખાશ સ્ત્રી, તીખાપણું. તિભાવ [] અદયતા; અદશ્ય હોવું તે
-ખાં નબ૦૧૦ મરચાં (૨) મરી. [તીખાં લેવાં=નારાજ કે તિરભૂત, તિરહિત વિ૦ [i] અદશ્ય (૨) ઢંકાયેલું
ગુસ્સે થવું.]-ખી સ્ત્રી-(કા.) ઘેડીની એક જાત. ૦તમ (તમ, તિર્થક વિ૦ (૨) અ [ā] વાંકું; ત્રાંસું. – નિ સ્ત્રી [+યોનિ] તમાં, તમ્) વિ૦ ખૂબ તીખું પશુ, પક્ષી વગેરે જીવો. -ચેખા સ્ત્રી [+ta] આડી લીટી; | તીજ સ્ત્રી, -નું વિ૦ [પ્રા. તી] જુઓ ત્રીજ,- ટ્રાન્સવર્સલ” (ગ.)
[પ્રાણું | તોટ નસિર૦ મ.] મેશ; કાજળ તિર્યક(-ચ) ન૦ [ā] તિર્યનિ -મનુષ્યથી હલકી જાતનાં | તીઠ ન [. તિz] એક જાતને પાંખાળે જીવ. [-પડવાં =તીડનું તિલ ૫૦ [] જુઓ તલ. ૦૫ર્ણ ન ‘ટર્પેન્ટાઈન'; એક તેલ | ટેળું ચડી આવવું, એકઝપાટે હલે થવો.] તિલક ન [4] ટીલું (૨) (સં.) જુઓ ટિળક. ૦કાદ ૫૦ | તીણું વિ૦ [. તરફળ; પ્રા. તિë] ઝીણી ધારવાળું (૨) ઝીણી
એક રાગ. ૦પંચાંગ નવ તિલક મહારાજે શરૂ કરેલું પંચાંગ. | અણીવાળું (૩) સૂફમ પણ તીવ્ર (ર) -કા સ્ત્રી એક છંદ–વૃત્ત. -કાયત વિ૦ (૨) પું, જુઓ | તીત વિ. [સં. તિવત, પ્રા. તિરૂ ?] આકરું; સખત (તડકા માટે) ટિકાયત. -કાલક પુત્ર શરીર પર થતો તલ. -કિયું નવ તિલક | તીતર ડું [સર૦ હિં.] જુઓ તિત્તિર, તેતર - ટીલું કરવાનું બીબું
[ જુઓ તલપૂર, તલમાત્ર | તીતી સ્ત્રી. [૧૦] ચકલી; પંખી (બાળભાષામાં). ૦ઘોડે પું તિલ- ૦૫ર્ણ ન જુએ “તેલમાં. ૦પૂર, પ્રાય, માત્ર વિ. એક જાતનું પાંખાળું જીવડું. [તીતીઘોડા જેવું = ખાલી ધાંધળ તિલવાડે ! [સરવે મ. તિવારો] એક તાલ (સંગીત) કે કૂદાકૂદ કરનારું (૨) આસ્થર મનનું; ચંચળ] તિલસ્મ [. ત૮મ], સ્માત j[. બ૦૧૦] ચમકાર; | તીનપાંચ સ્ત્રી [સર૦ દિ.] ટડપડ; શેખી; મિજાજ
અચંબાની વાત; જાદુ. –માતી, –મી વિ૦ [..] જાદુઈ | તીર ન [i.] કાંઠે; કિનારે (૨) [d., 1.] ય ચમત્કારિક; તિલમવાળું
પારસી ચેાથો મહિનો (૪) [લા.] (છાપરાને) ઊભે ટેકે (૫) તિલંગ ૫૦ [સર૦ મ] એક રાગ
વહાણનો એક ભાગ (જેને સઢ બાંધે તે લાકડું). ૦કશ પું તિલાટ વિ૦ (૨) પં. [. તિક્ષાયત] જુઓ ટિલાયત
બાણને ભાથા. ૦ગર [.] બાણ બનાવનારે તિલાણે પું[૨૧૦ ? રર૦ fહું. તિરસ્ત્રાના, મ તરછાળા] જેમાં ! તીરછું વિ૦ [. ઉતરશ્રીન, પ્રા. તિર8] વાંકું; આડું, કતરાતું
ત, લ, ન, મ, દ, ૨ એવા કોમળ અને રણકે કરતા અક્ષર કે તીરથ ન૦, ૦વાસી વિ૦ જુઓ તીર્થ, વાસી કમળ સ્વરે વારે વારે આવ્યા કરે તેવું ગાયન
તીરવા અ૦ [તીર+વા] બાણ જાય એટલે અંતરે (૨) બાણ તિલાવત સ્ત્રી [.] વાંચવું તે; (કુરાન) પઢવું તે
જેટલું લાંબું કે ઊંચું. - j૦ તીર જઈ શકે તેટલું અંતર તિલાંજલિ સ્ત્રી [i] જુઓ તેિલેદક (૨) રુખસદ
તીરંદાજ વિ. [1] તીર મારવામાં કુશળ; નિશાનબાજ, જી. તિલત્તમાં સ્ત્રી [i] (સં.) એક અસર
સ્ત્રી, તીરંદાજપણું તિલેદક ન. [સં] મૂએલાને અપતાં તલ અને પાણી તીરંબાજ વિ. [તીર + Fા. વાજ્ઞ] તીર મારવામાં કુશળ. -જી તિલી સ્ત્રી, [હિં.] જુએ તાપતેલી
સ્ત્રી, તીર મારવાની વિદ્યા (૨) અપરાધીને છેડે જમીનમાં તિષ્ય ન૦ [4] આઠમું-પુષ્ય નક્ષત્ર. યુગ પુંડ કલિયુગ દટીને તીરથી મારવાની એક ક્રૂર શિક્ષા તિસમારખાં વિ૦ [સર૦ મ. તિસ્મારd, તીસમાર. તીસ | તારી સ્ત્રી [સં. ત્રિ પરથી] ત્રણની સંજ્ઞાનું ગંજીફાનું પતું (ત્રીસ) + મારવું + ખાં] ગરમ મિજાજનું (૨) બડાઈ ખેર (૩) | તીર્થ ન [.] ઘાટ; પાર ઊતરવાને માર્ગ (૨) કોઈ પવિત્ર કે
૫૦ મેટાં પરાક્રમની બડાશો મારનાર [જાતિ (સંગીત) | જાત્રાની જગા. [-કરવું =જાત્રાએ જવું. તીર્થે મંડાવું =જ્યાં તિસ્ત્રજાતિ સ્ત્રી. [૪] ત્રણ કે તૃતીયાંશ માત્રાના ખંડવાળા તાલની ઘટિત હોય ત્યાં તે કાર્ય કરવું (૨) બીજે નહીં પણ અમુક ઠેકાણે તિહારી સ્ત્રી, એક જાતનું પક્ષી
પરવશતા કલાચારીથી કરવું પડવું] ક્ષેત્ર ન૦ જુઓ તીર્થસ્થાન. તિહાં અ૦ (પ.) જુઓ ત્યાં; ત્યહાં
ગામી વિ૦ તીર્થયાત્રી, વ્યાત્રા સ્ત્રી તીર્થોની યાત્રા. યાત્રી તિતડે !૦ (૪) આખા ચણાનું પાણીવાળું શાક
વિ. (૨) ૫૦ તીર્થયાત્રા કરનાર. ૦રાજ પં. (સં.) તીર્થોમાં તીકમ ૫૦ જમીન ખેડવાનું એક એજાર (૨) (સં.) જુઓ ત્રિકમ શ્રેષ્ઠ પ્રયાગ. (સ્વ)રૂપ વિ૦ (૨) પુંપૂજ્ય; પવિત્ર તીર્ણ વિ. [.] બારીક ધારવાળું (૨) આકરું; તીખું (ભાષણ) (વડીલોને માટે પત્રમાં વપરાતો માનસૂચક શબ્દ). વાસી વિ. (૩) ચાર; ચપળ; કુશાગ્ર બુદ્ધિનું. છતા સ્ત્રી૦. ૦દંત વિ. તીર્થસ્થાનમાં રહેનારું, સેવી વિ૦ તીર્થોની યાત્રા કરનારું. તીણા દાંતવાળું
[‘તીખું'માં સ્થાન ન૦ તીર્થ કરવા જેવી –પવિત્ર જગા; યાત્રાનું ધામ. તીખટ, તીખાટ, તીખાબેલું, તીખાશ, તીખાં, તીખી જુઓ -ર્થકર છું. [ā] જૈનધર્મને પ્રવર્તક તે ૨૪ છે). ર્વાટન તીખું વિ. [તિવા (ઉં. તી)] ધમધમાટ; ભ ચચરે એવું (૨) [ ન [+સં. મટન] તીર્થયાત્રા. -ર્થિક ! [8] તીર્થયાત્રી (૨).
જે-૨૭