Page Text
________________
શલ.
૨૦૦
શથ
ઋષિએ કહ્યું કે બહુ સારું. મારા અશ્વો લઈ જાઓ મરણ પામે. ઋષિનું વચન નીકળતાં જ યેનજિત પણુ મને તે એક મહિનાની અંદર પાછા મોકલજો. મરણ પામ્યા. તે પણ દલે બીજુ બાણ મંગાવ્યું. રાજ તથાસ્ત કહી. રથે ઋષિના અશ્વ જોડી ત્યાંથી એ ઉપરથી વામદેવ રાજાના આખા શરીરનું નીકળી અયોધ્યા આવી પહોંચે. બાદ અમ ઘણી સ્તંભન કરી દીધું. આ જોઈને એની સ્ત્રીરાજઊંચી જાતના છે જાણી લેભવશ થઈ ઋષિને ત્યાં પત્ની શરણ આવી અને અપરાધની ક્ષમા માગી. પાછા ન મોકલતાં પોતે જ રાખી લીધા. એણે અો ઋષિને સ્વાધીન કરી દીધા. એ ઉપરથી
એક માસ થઈ ગયો અને શલ રાજાએ અશ્વ વામદેવે પેનજિતને સજીવન કર્યો અને રાજાને પાછા મોકલ્યા નહિ એ જોઈને વામદેવ ઋષિએ પૂર્વવત સાજો કરી ઘડાને લઈ પિતાને આશ્રમે પિતાના આત્રેય નામના શિષ્યને શલ રાજાને ત્યાં ચાલ્યા ગયે / ભાર૦ વ૦ અ. ૧૯ર. ઘેડા માગવા સારુ મોકલ્યા. એણે શલ રાજાને ત્યાં શલ (૨) સામવંશી પુરુકુલત્પન્ન કુરુપુત્ર જનુવંશીય જઈ રાજાની પાસે બેડા માગ્યા. દુષ્ટ શલ રાજાએ બાટિક પુત્ર સોમદત્તના ચાર પુત્રમાંને ત્રીજો જવાબ આપ્યો કે બ્રાહ્મણને ત્યાં આવા ઘેડા શું પુત્ર. એ દુર્યોધનનો પરમ મિત્ર હતા. સબબ એને કરવા હેવા જોઈએ ? તું તારા ગુરુને જઈને કહે પક્ષે ભારતના યુદ્ધમાં આવ્યું અને મારા હતા. કે હું અશ્વો આપતા નથી. આત્રેયે પાછા આવીને એને ભૂરિ અને ભૂરિશ્રવા નામે બે ભાઈ હતા. વામદેવ ઋષિને આ વાત કહી એટલે એ પોતે શલ (૩) કંસની સભાને એક મહલ. ધનુર્યાગની રાજા પાસે ગયા. એણે ઘેડા માગ્યા પણ રાજા વખતે એને કૃષ્ણ માર્યો હતે / ભાગ દશમ આપે નહિ. રાજા કહે કે તારે ચાર બળદ અને એક અ૦ ૪૪. ગધેડું જોઈએ તે લઈ જા; પણ ઘેડ તે નહિ શલ (૪) સુયજ્ઞ પ્રધાનના પુત્રોમાં એક. (કુશીલવ મળે. તેથી વામદેવને ક્રોધ આવ્યો છતાં રાજાને શબ્દ જુઓ.) ઘણા પ્રકારે નીતિને બોધ કર્યો. આટલું કરતાંયે શલ (૫) સમવંશી ધૃતરાષ્ટ્ર રાજાને એક પુત્ર / ભાર૦ રાજા સાંભળતા જ નથી, એ જોઈને વામદેવે ચાર આ૦ ૧૩૧-૪, કર્ણ૦ ૪૬-૮. રાક્ષસ ઉતપન્ન કર્યા અને રાજાને શિક્ષા કરવા પ્રેર્યા, શલ (૬) એક સVવિશેષ / ભાર૦ આ૦ ૫૭–૫, અને પિતે પિતાને આશ્રમે ગયે. અહીં રાક્ષસોએ શલકર સપવિશેષ | ભાર આ૦ ૫૭-૮. રાજાને પકડયો અને ઘેડા આપે છે કે મારીએ શલકતન શિલા નદીના તીર પર આવેલું નગર કહેતાં એ ઘણે મૂર્ખ રાજા મેટા મોટા ઘાંટા પાડી વિશેષ / વારા બાર૦. કહેવા લાગ્યો કે ઈવાકકળાત્મને સાંભળો, નાશ શલત શકિર્તન તે જ થાય તે ભલે પણ ઘેડા પાછા ન આપશો, આ શલભ એક દાનવ. રાક્ષસોએ રાજાને ઠાર મારી નાખે. પછી રાક્ષસે શલભ (૨) ચેદી દેશને પાંડવ પક્ષને એક રાજા. અંતર્ધાન થયા,
એને કણે માર્યો હતે ભાર૦ કર્ણ૦ અ૦ ૫૬. શલના મરણ પછી એને ના ભાઈ દલ ગાદી શલ્ય મદ્રદેશાધિપતિ તાયનને પુત્ર. એની બહેન પર આવ્યું. એણે પણ અશ્વ પાછા મોકલ્યા નહિ. માદ્રી પાંડુની બીજી સ્ત્રી હતી. સહદેવ અને નકુળને એ જોઈ વામદેવ એની પાસે આવ્યો અને અશ્વ એ સગે મામો થાય. પિતાના મરણ પછી એ માગવા લાગ્યું. દલે ક્રોધે ભરાઈને સેવકને આજ્ઞા ગાદી પર આવ્યા હતા. એની રાજધાનીનું નામ કરી કે મારું ધનુષ્ય અને ઝેરી બાણે લાવો કે હું શાકળ હતું. આ ઋષિને સત્વરે મારી નાખ્યું. વામદેવે એ અજ્ઞાતવાસ પૂરો ભોગવી પાંડવો છતા થયા અને સાંભળીને કહ્યું કે એ બાણથી તારે પુત્ર સ્પેનજિત પાર ન પડેલી વિષ્ટિ પછી યુદ્ધને નિશ્ચય થયે
| SR No. | 016089 |
| Book Title | Students English Paiya Dictionary |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Hiralal R Kapadia |
| Publisher | Hiralal R Kapadia |
| Publication Year | 1941 |
| Total Pages | 202 |
| Language | English |
| Classification | Dictionary & Dictionary |
| File Size | 6 MB |