Shrimad Rajchandra Vachanamrutji Shabdaratnakosha

SR No.: 016079
Original Sutra Author: N/A
Author: Sudha Sheth
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram
Publication Year: 2007
Total Pages: 686
Language: Gujarati
Classification: Dictionary, Dictionary, & Rajchandra
File Size: 16 MB

Page 562

:: ૫૩૯::
૪૧૩
જાલસૌ જગબિલાસ, ભાલસૌ ભુવનવાસ, કાલસૌ કુટું બકાજ, લોકલાજ લારસી; સીઇસી સુજસુ જાનૈ, બીઠસી બખત માને, ઐસી જાકી રીતિ તાહિ, બંદત બનારસી.
૩૮૫-૬ જ. કોઇ માધવ લ્યો, હાં રે કોઈ માધવ લ્યો.
(મીરાંબાઈ)
૬૪૧ ४५. गुरुणो छंदाणुवत्तगा
(સુત્રકૃતાંગ પ્રથમ શ્રુતસ્કંધ
દ્વિતીય અધ્યયન ગાથા ૩૨). ૩૪૨ ૪૬. ગુરુ ગણધર ગુણધર અધિક, પ્રચુર પરંપર ઓર; (સ્વામી કાત્તિકેયાનુપ્રેક્ષા-પં. જ્યચંદ્રકૃત) વ્રત તપધર, તનુ નગનધર (તર) વંદ વૃષ સિરમૌર.
અનુવાદનું મંગલાચરણ) ૪૭. ઘટ ઘટ અંતર જિન બસે, ઘટ ઘટ અંતર જેન; (સમયસાર નાટક ગ્રંથ સમાપ્તિ મત (તિ) મદિરાકે પાનસે (સૌ) મતવારા સમજૈ (સમજૈ) ન. અને અંતિમ પ્રશસ્તિ
૪૯૫ ૪૮. ચરમાર્વત હો ચરમ કરણ તથા રે, ભવ પરિણતિ પરિપાક; (આનંદઘન ચોવીશી
દોષ ટળે વળી દ્રષ્ટિ ખૂલે ભલી રે, પ્રાપતિ પ્રવચન વાક. ૧ સંભવનાથ જિન સ્તવન) પરિચય પાતિક ઘાતિક સાધુ શું રે, અકુશલ અપચય ચેત; ગ્રંથ અધ્યાતમ શ્રવણ મનન કરી રે, પરિશીલન નય હેત. ૨ મુગધ સુગમ કરી સેવન લેખવે રે, સેવન અગમ અનુપ; દેજો કદાચિત સેવક યાચના રે, આનંદઘન રસરૂપ. ૩
૪૦પ-૪૦૬ ૪૯. ચલઈ સો બંધ
ચાહે ચકોર તે ચંદ્રને, મધુકર માલતી ભોગી રે; (આઠ યોગદૃષ્ટિની સજઝાય.
તેમ ભવિ સહજ ગુણે હોયે, ઉત્તમ નિમિત્ત સંજોગી રે. પ્રથમ દૃષ્ટિ ગા. ૧૩- યશોવિજયજી) ૫૦૨ ૫૦ ચિત્રસારી ન્યારી, પરર્જક ન્યારોં સેજ ન્યારી, (સમયસાર નાટક નિર્જરાધાર ૧૫- ૪૩૪ ચાદરિ ભી ન્યારી, ઇહાં જૂઠી મેરી થપના;
પં. બનારસીદાસજી) અતીત અવસ્થા સૈન, નિદ્રાવાહી કોલપેન, વિદ્યમાન પલક ન, યામેં અબ છપના;
સ્વાસ ઔ સુપન દૌઉ, નિદ્રાકી અલંગ બૂઝે, સુઝે સબ અંગ લખિ, આતમ દરપના; ત્યાગી ભયૌ ચેતન, અચેતનતા ભાવ ત્યાગી,
ભાલે દૃષ્ટિ ખોલિકે, સંભાળે રૂપ અપના. ૫૧. ચૂર્ણિ ભાષ્ય સૂત્ર નિર્યુક્તિ, વૃત્તિ પરંપરા અનુભવ (આનંદઘન ચોવીશી-નમિનાથજિન સ્તવન) ૩૮૩ પર. Hi Tui સિં દ ત ત વિસં ધ્વવિચ્છે (નિશીથસૂત્ર કે વ્યવહાર, છેદસૂત્ર?) ૧૬૦ પ૩. જબ હીતે ચેતન વિભાવસ ઉલટિ આપુ, (સમયસાર નાટક સર્વવિશુદ્ધિવાર ૧૮)
સમૈ પાઈ અપનો સુભાવ નહિ લીનો હૈ; તબહીતે જો જો લેને જોગ સો સો સબ લીનો, જો જો ત્યાગ જોગ સો સો સબ છાંડિ દીનો હૈ, લેવકોં ન રહી ઠોર, ત્યાગીનેક નાહીં ઔર, બાકી કહા ઉબર્યો જુ, કારજ નવીનો છે;