________________
[ ४८ ]
अक्खड़ षष्टिप्र. कहे छे (सं. आख्याति)
अहीं गोळ कौंसमानी व्युत्पत्ति मूळ ग्रंथमांथी छे एम समजवानुं छे. अजवि ऐतिका. आज पण [ सं . अद्यापि ]
अहीं चोरस कौंसमांनी व्युत्पत्ति संपादके पूरी पाडेली छे एम समजवानुं छे. अउगनाइ उक्तिर. ध्यानमां न ले (सं. अपकर्णयति) [सं. अवकर्णयति ] गोळ कौंसमां आपेली व्युत्पत्ति मूळ ग्रंथमांथी छे पण एने माटे पूरो आधार नथी एम फूदडी करीने दर्शाव्युं छे. चोरस कौंसमां मूकेली व्युत्पत्तिने माटे आधार छे एम समजवानुं छे.
अत षडावा. "अहीं, [*आ बाबतमां] (सं. अत्र), [*कदाच, संभवतः ] [सं. उत] आ दाखलामां मूळ ग्रंथमां अतने सं. 'अत्र' मांथी व्युत्पन्न करी अर्थ आपवामां आव्यो छे, जे शंकास्पद जणायो छे. आथी संपादके एनी सं. 'उत' मांथी व्युत्पत्ति साधी बीजा अर्थनो तर्क कर्यो छे.
अतांड प्रेमाका. खूब ऊंचेथी [*सं.उत्तान ]
अहीं मूळ ग्रंथमां व्युत्पत्ति आपवामां आवी नथी, ने आ कोशना संपादके पण तर्क कर्यो छे.
आफरिउ गुर्जरा. विराप. आफरो चडेलुं, [उन्माद चडेलूं]; प्रद्युचु. आफरोचडेलूं, फूलेलुं (सं. आ + स्फुर्) [सं. आ+स्फर्]
अहीं मूळ ग्रंथमां अपायेली व्युत्पत्ति उपरांत संपादके उमेरेली व्युत्पत्ति पण शक्य छे एम समजवानुं छे. वस्तुतः संस्कृतमां ज ' आ + स्फुर्' परथी 'आ+स्फर्' थयेल छे. आ ते एक करतां वधु ग्रंथोमांथी शब्द मळेलो होय त्यां व्युत्पत्ति एमांना कोई एक के वधु ग्रंथमां अपायेली समजवानी छे, एनी तरत पूर्वे निर्दिष्ट ग्रंथमांथी ज छे एम समजवानुं नथी.
आखडे प्रचु. ठोकर खाय; * अखाका. कादं (शा). नेमिछं. * प्रेमाका. लथडी पडे; "नरका. [लडे] (सं. आस्खलति ) [सं. * आक्षुटति ]
अहीं मूळ ग्रंथमां अपायेली व्युत्पत्ति सामान्य रीते स्वीकृत व्युत्पत्ति छे सं. 'आक्षुटति' मांथी शब्द वधारे सारी रीते व्युत्पन्न थई शके तेम होवाथी संपादके ए व्युत्पत्ति उमेरी छे, पण 'आक्षुटति' ए संस्कृतमां प्रयोजातुं रूप नहीं पण कल्पित रूप छे एम एनी पूर्वे फूदडी करी छे ते परथी समजवानुं छे. संस्कृतमां 'क्षुट्' शब्द मळे छे, 'आक्षुट्' शब्द मळतो नथी.
आमलीय तरका. आंबळो (सं. *आमलिका, अप. आमलीय)
अहीं एम अभिप्रेत छे के संस्कृतमां 'आमलिका' शब्द मळतो नथी, पण एवा
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
