________________
४२२ : आराधना कथाकीष
तेव्हा तो बोले कामातुर । दुर्गंध तुझा करीन दूर ! सुगंधपुष्पमहंकार | अंगीकार तूं करि नारी ॥१९॥ ते ऐकोन म्हने स्वमिसी । जन पाहाति द्वयतीरासी । धुई दाट केलि गंगेसी । रात्री जैसी का विद्याबळे ||२०|| दिपू उत्पन्न त्या नावेत । काम खवळला त्या अद्भुत । युद्ध करिताति मन्मथ | पंचविषयात महानंद ॥ २१॥ नेत्रास नेव भिडताती । वक्त्र मुखासी नाटोपति । नाक नासिका स्पर्शताती । कर्ण श्रवनार्थी सादर ||२२|| गुह्य गुह्यासी महामथन । उभयता जाले समाधान । तत् समयी पुत्रौत्पन्न । अवएव संपूर्ण सहित ||२३|| जटा सिखा यज्ञोपवीत । मिशी दाढी लांब बहुत । दंड कुपीन यथास्थित । व्यासोत्पन्न जन्म विपर्य ||२४|| पिता देखिला त्यान नैन । द्वै कर जोडि करि नमन । स्वामि सेवका आज्ञा देन । तपश्चरण करावयासी ||२५|| लौकिकी कथा विपरीत । क्षणात पुत्र ज्ञानवंत । अपमत्त कुज्ञान कुश्रुत । मत्तविपरीत पापरासी ||२६|| कळयुगात पंचमकाळ । जैसबीज तैसच फळ । ऐसे जानोनी ज्ञाते सकळ । सिद्धांत निर्मळ जिनवानी ||२७| श्लोक : ईछं मत्रजनप्रजल्पितनिभं त्यक्त्वा कुवादीरितं । विद्वभिजिनतत्त्वसारनिपुणैः सार्द्धं सदा संगति ।
कृत्वा श्रीजिनधर्मकर्मणिरता भूत्वा स्वयं भक्तितो । नित्यं शास्त्र महाश्रुतेः शुचिमतिं कुर्वंतु संतः श्रिये ||२८||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
कथा ||३६||
www.jainelibrary.org
