Abhidhan Rajendra kosha Part 4

SR No.: 016044
Original Sutra Author: N/A
Author: Rajendrasuri
Publisher: Abhidhan Rajendra Kosh Prakashan Sanstha
Publication Year: 1986
Total Pages: 1458
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Dictionary, Dictionary, & agam_dictionary
File Size: 53 MB

Page 355

ट
f off f of f 592020co
-
टकार
STESY: Yyyyy
--
इत्यं वर्णों सूर्यस्थानीयः स्पर्श
- पुं० टल डः । वामने, पदे, निःश्वने, वाच० । धने, सूनी कर धूमे पाते. भावने भानुरश्मी, सामने, मासे, स्थिरे, अश्वे च । एका० । करने, टङ्कारे च । न० । वाच० । टंक- टङ्क - पुं० । टांक- घश्, अच् वा । कोपे, कोषे, खङ्गे, पाषाणभे दनेऽस्त्रे वाच । खड्गाऽऽदीनामग्रभागे प्रश्न० १ ० द्वार मुद्रात्रिविशेषे पञ्च० ४ वि० । श्राव० । प्रशा० छिन्नत दे कूटे, नं० 1 भ० । एकदिशि विले पर्वते, का० १ ० १ ० । जयपर्व ०१ कल्प० । लोमपक्किनेदे च । जी० १ प्रति० । चनुषकरूपे परिमाणे, नीलकपित्थे, खनित्रे, दर्पे च । पुं० | वाच० | खड्डे, च्छित्रे, खाते, जङ्घायाम, खनित्रे, भित्तौ न च । दे० ना० ४ वर्ग । टंकन केयुः 'सोहागा' इतियाते कारभेदे बाच। उत्तरापथे म्लेच्छदेशवास्तव्ये स्वनामध्याते म्लेच्छविशे, विशे० प्रा० म० प्रा० च्० सूत्र० । टेकाडूनी स्वनामस्य तीर्थे यत्र पूज्यते ।
ना० ४३ कल्प ।
टेकिन० | देशी प्रते दे० ना० ४ वर्ग । टेवर प्रि० देशी भारिके दे० ना०४ वर्ग
टक्कर- टक्कर- पुं० । अङ्गुल्यादिना शिरआदौ दगिति करणे, व्य०
२ ३० १
(१६०६)
अभिधान राजेन्द्रः ।
टगर-नगर-पुं गृ-अच् । तस्य क्रोडस्य गरः । वाच० | " त गर-सर-त्वरेदः ॥ ८ । १ । २०५ ।। इति तस्य टः । प्रा० २ पाद | स्वनाभख्याते वृक्के, याच० । टमरुक-रुममक-पुं० । " चूलिकांपैशाचिके तृतीयतुर्ययोराद्य. द्वितीयो " ॥ | ४ | ३२५ ॥ इति रुस्य टः । प्रा० ४ पाद । वाद्यभेदे, कापालिक योगवाद्ये चमत्कारे च । वाच० । टसर सर - पुं० । स श्ररन् । तन्तुवायोपकरणभेदे, वाच० । "नगर-बसर त्वरे : ८ । १ । २०५ । इति श्रस्य टः । प्रा० १ पाद |
टाटा स्त्री० घटिकायाम, भुवि, भृत्यायां, व्यावृती, निगरेऽपिच । एकार |
दाल दाल- न० । श्रास्थिति फले, दश० ७ अ० । श्राचा० । पूरी डिबी०सी०
तत्कल्पं यथा
श्रीपार्श्वे चेणाभिख्यं, ध्यात्वा श्रीवीरमप्यथ । कल्पं श्रीटिम्पुर तीर्थस्याभिधास्ये यथाश्रुतम् ॥ १ ॥ पातजनन्यास्तदे महानद्याः | नानाघनवनगहना, जयत्यमौ टिम्पुरीति पुरी " ॥ २ ॥ श्रत्रैव मारते वर्षे त्रिमलयशा नाम भूपतिरभूत् । तस्य सुमङ्गवादेव्या सह विषयसुखमनुभवतः क्रमाज्जातमपत्ययुगलम् । तत्र पुत्रः पुष्पच्चूलः पुत्री पुष्पचला। श्रनर्थसार्थमुत्पादयितुः पुष्पचूलस्य कृतं नोकैः " वङ्कचूल " इति नाम । महाजनोपालब्धेन राज्ञा रुषितेन निःसारितो नगराद्वङ्कचूलः । गच्छँश्व पतितो भीषणायाटव्यां सह निजपरिजनेन स्वस्रा च स्नेह
या तत्पिपासाऽऽर्दितो दृष्टे मिली गीतः स्वप स्थापित पूर्वी अनुगमन गरसाथी अन्दा सुस्थिताना अर्बुदाचापा त्रायै प्रस्थितास्तामेव सिंहगुहां नाम पक्षीं सगच्छाः प्रापुः । जावर्षाका अजनि पृथ्वी जीवा
1
46
टिंपुरी
हालो मार्गाला वसति
रयः । तेन च प्रथममेव व्यवस्था कृता । मम सीमान्तधर्मकथा न कथनीयाद तो पुष्यधायादिखादिको धर्म, न यं मनोको निति 'वस्तु' इि
श्रये गुरवः । तेन बाऽऽहूय सर्वे प्रधानपुरुषा जणिताः । अहं राजपुत्रः, मत्समीपे ब्राह्मणाऽऽदय आगमिष्यन्ति ततो द्भिजीववधो, मांसमद्याऽऽदिप्रसङ्गश्च पल्ल्या मध्ये न कर्त्तव्यः । एवं ते तु यतीनां न भक्तपानमजुगुप्सितं कल्पत शेततैस्तथैव कृतं याच मासान् प्राप्त विहारसमयः
4
सूरिभिः समणायं सउणाएं " इत्यादिवाक्यैः तैः सह चलितो वङ्कचूलः स्वसीमां प्राप । तेन विज्ञप्तं वयं परकीयसीमान प्रतिभा सूरिमसीमार मुपेताः तत्किमप्युपदिशामस्तुभ्यम् । तेनोक्तम्- यन्माये निर्वह ति तडुपदेशेनानुगृह्यतामयं जनः । ततः सूरिनिचत्वारो निबमा दत्ताः । तद्यथा अज्ञातफलानि न भोकव्यानि सप्ताष्टानि पदान्यपसृत्य घातो देयः, पट्टदेवी नाभिगन्तव्या, काकमांसं न भक्षणीयमिति । प्रतिपन्नास्तेन ते । गुरून् प्रणम्य स स्वगृहानागमत् । श्रन्यदा गतः सार्थस्योपरि घाट्या, दा कुन करणान्नागतःसार्थः। त्रुटितं च तस्य पश्यदनम् । पीमिताः क्षुधा राजन्याः,
दैः पिक फलितः गृदीनानि फलानि न जानाति तन्नामधेयमिति तेज
तैः
किफलैः । ततश्चिन्नितं तेन श्रहो ! नियमानां फलं तत एका पंचायत रजस्वला पा ssलोकेन पुरुषपा निजपल्या सह प्रसुप्ता । जातस्तस्य कोपकरद्वारेण
तावत् स्मृतो नियमः । ततः सप्ताष्टपदान्यपक्रम्य तं ददस् खानमुपरिखना जति । तद्वचः श्रुत्वा लज्जितोऽसावपृच्छत् किमेतदिति । साऽपि नटवृत्तान्तमची कथत् । कामेण तस्य तद्राज्यं शामतस्तत्रैव पायांनाचार्यस्य शिक तयोरेकः साधुखिमापणं विदधे द्वितीयश्चतुमांसकपणम । चच्त्रस्तु तद्दत्तनियमानामायतिशुभफलतामवबांक्य व्यजिपत् । भदन्तौ ! मदनुक
रामपालाम
-