________________
૨૦૨
જીવન-દર્શન સુધી હું પંડિતશ્રીને મળવા ન જઈ શકે. એક દિવસે બપોરના સમયે પંડિતશ્રી ખુદ મારી ઓફિસે આવ્યા ! હું માની પણ નહિ શકો કે આવી મહાન વ્યક્તિ ખુદ મને મળવા ચાલી આવે. હું ખુરશી પરથી ઊભું થઈ ગયે, અને કંઈક શરમાતા એમનું અભિવાદન કરતાં મળવા ન જઈ શકે તે બદલ માફી ચાહી. “કંઈ નહિ. કંઈ નહિ, મહમ્મદ પહાડ પાસે ન જઈ શકે તે પહાડે તે મહમ્મદ પાસે આવવું જ જોઈએ ને ?” એમ કહી હસતાં હસતાં પંડિતશ્રીએ બેઠક લીધી. અમારી એ પથમ જ મુલાકાત હતી, પણ એક સ્વજનસુલભ સહજતાપૂર્વક પંડિતશ્રીએ મારી સાથે વાતે કરી, અને તેમનાં કેટલાંક ભાવિ કાર્યોમાં સાથ આપવા મને આમંત્રણ આપ્યું.
- ત્યારથી તે આજ સુધીમાં તેમના દરેકે દરેક પ્રસંગમાં ભૂલ્યા સિવાય એમણે મને વજુ-એ સ્થાન આપ્યું છે. તેમના સમારેહની ચેજના પણ વ્યવસ્થિત અને ખુબીયુક્ત હોય છે. શરૂઆતથી માંડીને અંત સુધીની એવી વ્યવસ્થિત ગેડવણી હેય છે કે મન ઉપર કશાય બોજા વગર લીધેલ કાર્ય નિર્ધારિત રીતે પાર પડે છે. દરેક સમારોહમાં સંસ્કારી અને પ્રતિષ્ઠિત પ્રેક્ષકગણથી હોલ ખીચોખીચ ભરાઈ જાય છે. આમંત્રિત નાણાં ખરચી વિશાળ સંખ્યામાં હાજરી આપે છે, તે શું આશ્ચર્યકારક નથી લાગતું?
દરેક સમારોહ અંગે પ્રબંધકસમિતિ રચાય છે અને સારી સારી વ્યક્તિઓ તેમાં હશે હશે જોડાય છે. દરેક વ્યકિતને લેખિત આમંત્રણ આપવામાં આવે અને સંમતિ લીધા બાદ જ તેનું નામ જાહેર કરવામાં આવે. સમિતિની દરેકે દરેક સભાની સભ્યને અગાઉથી લેખિત જાણ કરવામાં આવે અને રૂબરૂ મળી તે સભામાં હાજર રહી શકશે કે નહિ તે જાણી લઈ તે મુજબ બેઠકની વ્યવસ્થા કરવામાં આવે. આવી સામાન્ય લાગતી સર્વ બાબતે પણ જે ચીવટ અને ચેક્સાઈપૂર્વક ધ્યાનમાં લેવામાં આવે છે તેમાંથી એક કાર્યકરે ઘણું ઘણું શીખવાનું છે.
સમિતિના હોદ્દેદારો તથા સભ્યોને તેમની શકિત અને અનુકૂળતા મુજબ કાર્યની યોગ્ય વહેંચણી કરવામાં આવે છે. કેઈ સભ્ય કારણસર સેપેલ કાર્ય ન ઉપાડી શકે તે જરાય આગ્રહ નહિ. એમનું કાર્ય પંડિતશ્રી પિતે ઉપાડી લે. કઈ વ્યકિત કેટલું કાર્ય કરશે, તેની પણ ટકાવારી તેમના ખ્યાલમાં જ હોય. આખરે ગણિતશાસ્ત્રી ખરાં ને!
સમારોહનું મોટાભાગનું કાર્ય પોતે કરે, છતાંય બધેય યશ સમિતિને મળે. આમ છતાં કાર્યક્રમની દરેકે દરેક નાનીમોટી બાબતોથી સમિતિને પૂરેપૂરી વાકેફ રાખે અને આખુંય કાર્ય દરેકે દરેક સભ્યને વિશ્વાસમાં રાખીને કરે.
એ વખતે અમે પંડિતશ્રીના “પાર્થ–પદ્માવતી આરાધના ” સમારોહની તૈયારીમાં પડ્યા હતા. પ્રસંગને અનુરૂપ એક નાટિકા સ્ટેજ ઉપર રજૂ કરવાની હતી. સમાજના કોઈ એક વર્ગ શ્રી પાર્શ્વપ્રભાવ નામની આ નાટિકા ન ભજવવા માટે