________________
( ૧૪ )
અતિમ સાધનો “પૂર્વે કહેલ પંચપરમેષ્ટિ તેમ જ મીશ્વર પ્રભુ તેમ જ તેમના ગણધરાદિક પરિવારની મેં સૂવે છે કોઈ પણ આશાતના કરી હોય તે તે મિચ્છામિ દુક્કડં. તેમ જ પાયાદિક આભાપરિગ્રહમાં રત થઈ જે પ્રાણાતિપાતાદિ ૧૮ પાપસ્થાનકે રાગ, દ્વેષ યા મોહ કે પ્રમાદથી કે અજ્ઞા નથી કર્યા હોય તે સર્વેનું મિચ્છામિ દુક્કડમન, વચન, કાયાથી કઈ પણ જીવને દુભાવ્યા હોય તેઓને હું ખાવું છું, તેઓ મને ખમજે તેમના પ્રત્યે જે વેર વિરોધ હાય તેને હું ત્યાગ કરું છું. આ પ્રમાણે સંવેગિત મનથી અને વાણુથી બેલતા કૃષ્ણ મહારાજા પગમાં બાણની વ્યાધિને અધિકતાથી સહન કરતા સંથારામાં રહ્યા થકા ચિતવે છે. વળી આ બધું નેમીશ્વર પ્રભુ જે દિશામાં હતા તે દિશામાં પોતાનું મુખ રાખીને અંજલિ જોડી ચિંતવે છે,
“ધન્ય છે તે નેમીશ્વર પ્રભુને જેમણે બાળપણમાં રાજકુમારી રાજિમતીનો ત્યાગ કરી, કુમારાવસ્થામાં ચારિત્ર અંગીકાર કરી, કેવળજ્ઞાન પામી, અનેક રાજા, શેઠ, શાહુકારને પ્રતિબોધી, મોક્ષમાર્ગે પ્રયાણ કરાવ્યું. તેમ જ વરદાદિ રાજાઓને પણ ધન્ય છે. તેમ જ કૃતકૃત્ય પ્રઘુરન શાંબાદિ કુમારને પણ ધન્ય છે, રાજિમતી, રૂકમિણું આદિ તેમ જ યાદવી કન્યાઓ તેમ જ સ્ત્રીઓને પણ ધન્ય છે, જેઓએ રસકલ દુ:ખનું એકાંત કારણ એવા સંસામને છોડી પરમ સુખનું અદ્વિતીય કારણ તેમ જ અહીં મોક્ષસુખની વાનગીરૂપ એવા ચારિત્રધર્મ અંગીકાર ક, નેમીશ્વર ભગવાન જેવા તારક મળવા છતાં મેં રરિત્ર ન ગ્રહણ કર્યું, ત્યારે હું આટલી વિટંબણા ભોગવી રહ્યો છું. તેઓ તે તપ, નિયમ, વ્રત, ફખાણ, સંયમ,
