________________
॥ नवमः प्रकाशः प्रारभ्यते ॥
रूपस्थध्यानम्. मोक्षश्रीसंमुखीनस्य विध्वस्ताखिलकर्मणः ॥ चतुर्मुखस्य निःशेषभुवनाऽभयदायिनः ॥१॥ इंदुमंडलशंकाशच्छत्रत्रितयशालिनः॥ लसद्भामंडलाभोगविडंबितविवस्वतः ॥२। दिव्यदुंदुभिनिर्घोषगीतसाम्राज्यसंपदः ॥ रणद्विरेफझंकारमुखराऽशोकशोभिनः ॥ ३ ॥ सिंहासननिषण्णस्य वीज्यमानस्य चामरैः॥ सुरासुरशिरोरत्नदीतपादनखद्युते ॥ ४॥ दिव्यपुष्पोत्कराऽऽकीर्णसंकीर्णपरिषद्भुवः॥ उत्कंधरैर्मृगकुलैः पीयमानकलध्वनेः ॥ ५ ॥ शांतवैरेभसिंहादिसमुपासितसंनिधेः॥ प्रभोः समवसरणस्थितस्य परमेष्ठिन: सर्वातिशययुक्तस्य केवलज्ञानभास्वतः॥ अहतो रूपमालंब्य ध्यानं रूपस्थमुच्यते ॥७॥
सप्तभिःकुलकम મોક્ષ લક્ષ્મી પ્રાપ્ત કરવાની હવે તૈયારી છે, સમગ્ર કને જેમણે વિનાશ કર્યો છે, દેશના દેતી વખતે (દેવાએ કરેલા ત્રણ પ્રતિબિંબથી) ચાર મુખ સહિત છે, ત્રણ ભુવનના સર્વ જીને અભયદાન આપી રહ્યા છે, (કાઈ જાને નહિ મારવા તેવી દેશના આપનારા) ચંદ્ર મડલ સદશ ઉજવળ ત્રણ છત્રા જેમના મસ્તક પર શોભી રહ્યાં છે. સૂર્યમડલની પ્રજાને વિડંબન કરતું ભામંડળ જેમની પછાડી ઝળઝળાટ કરી રહ્યું છે, દિવ્ય દુંદુભિ વાજીત્રના શબ્દો થઈ રહ્યા છે, ગીત ગાનની સંપદાનું સામ્રાજ્ય વતઈ રહ્યું છે, શબ્દ કરતા ભ્રમરોના ઝંકારથી અશોક વૃક્ષ વાચાલિત થયા હોય તેમ શોભી રહ્યા છે, વચમાં સિંહાસન ઉપર તીર્થકર મહારાજ બીરાજેલા છે,
