________________
શ્રીમદ્ રાજચ દ્ર-ગાત્મકયા
અમારો પ્રસગ વિચારવાને પ્રસંગ ઓછા આવે, તમને અથવા શ્રી ૦૦૮ ને અથવા કોઈ બીજા મુમુક્ષુને કોઈ પ્રકારની કઈ પણ પરમાર્થની વાર્તા કરી હાય તેમા માત્ર પરમાર્થ સિવાય બીજે કોઈ હેતુ નથી. વિષમ અને ભયંકર આ સસારનું સ્વરૂપ જોઈ તેની નિવૃત્તિ વિષે અમને બાધ થયા જે બાધ વડે જીવમા શાતિ આવી, સમાધિદશા થઈ, તે બાધ આ જગતમા કોઈ અનત પુણ્યોગે જીવને પ્રાપ્ત થાય છે, એમ મહાત્મા પુરુષો ફરી ફરી કહો ગયા છે આ દુષમકાળને વિષે અધકાર પ્રગટી બાવના માર્ગને આવરણ પ્રાપ્ત થયા
દુમકાળમા
ખેદ
દેહજોંગના કારણે જેવુ થયું છે, તે કાળમા અમને દેહજોગ બન્યા, તે કોઈ રીતે ખેદ થાય છે, તથાપિ પરમાર્થથી તે ખેદ પણ સમાધાન રાખ્યા કર્યો છે, પણ તે દેહજોગમા કોઈ કોઈ વખત મુમુક્ષુ પ્રત્યે વખતે લેાકમાર્ગના પ્રતિકાર ફરી ફરી કહેવાનુ થાય છે. { ૫૦૪ ] [ મુ ખઈ, વેરાખ, ૧૯૫૦ ]
અનિચ્છાએ વ્યવહાર વેદવે
७२
મનના, વચનને તથા કાયાના વ્યવસાય ધારીએ તે કરતાં હમણા વિશેષ વર્ત્યા કરે છે વ્યવસાયનુ બહાળાપણુ ઇચ્છવામા આવતુ નથી, તથાપિ પ્રાપ્ત થયા કરે છે અને એમ જણાય છે કે કેટલાક પ્રકારે તે વ્યવસાય વેદવા યોગ્ય છે, કે જેના વેદનથી ફરી તેના ઉત્પત્તિયોગ મટશે, નિવૃત્તિ થશે. કદાપિ બળવાનપણે તેના નિરોધ કરવામા આવે તોપણ તે નિરોધરૂપ કલેશને લીધે આત્મા આત્માપણે વિસ્રસા પરિણામ જેવા પરિણમી શકે નહીં, એમ લાગે છે, માટે તે વ્યવસાયની જે અનિચ્છાપણે પ્રાપ્તિ થાય તે વેદી, એ કોઈ પ્રકારે વિશેષ સમ્યક્ લાગે છે
કાળ એવા છે. ક્ષેત્ર ઘણુ કરી અનાર્ય જેવુ છે, ત્યાં દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર,કાળની સ્થિતિ છે, પ્રાગ, દ્રવ્યકાળાદિ કારણથી સરળ છતા, લાક પ્રતિકૂળતા સજ્ઞાપણે ગણવા ઘટે છે દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ અને ભાવના
