________________
३७५
चतुर्थप्रकाश. हवे ते लोकनुं खरूपज कहे . लोको जगत्रयाकीर्णो, नुवः सप्तात्र वेष्टिताः॥
घनांनोधिमदावात, तनुवातैर्मदाबलैः ॥१०॥ अर्थः- ते लोक अधोलोक, तिर्यक्लोक, श्रने प्रलोक त्रणे जगत्थी थाकीर्ण थयेलो बे, तेनी अंदर रत्नप्रना,शर्करप्रजा, वालुकापना, पंकप्रजा, धूमप्रना, तमःप्रजा, अने महातमःप्रना, एवी सात नारकीनी - मि बे, अने ते महाबलवान् एवा निबिड महासागर, तथा धनवा श्रने तनवाथी नीचे अने पडखेथी वीटाएली बे.
वेत्रासनसमोऽधस्ता, मध्यतो ऊल्लरीनिनः॥
अग्रेमरुजसंकाशो, लोकः स्यादेवमाकृतिः॥१०॥ अर्थः- आ लोक नीचेथी नेत्रना आसन सरखो, मध्यमां कालर सरखो, अन जागमां मरुज सरखो एवी रीतनी आकृतिवालो .
निष्पादितोन केनापि, न धृतः केनचिच्च सः॥
स्वयंसिछो निराधारो, गगने किंववस्थितः॥१६॥ अर्थः- लोकने कोय पण बनाव्यो नथी, अर्थात् ते अनादि बे; तेम कोश्य तेने धारी राख्यो पण नथी, पण ते पोतानी मेलेज उत्पन्न थएलो, अने आधाररहित आकाशमा रहेलो . हवे त्रण श्लोकोयें करीने बोधिबीजना उर्लजपणानी जावना कहे .
अकामनिर्जरारूपा, पुण्याऊंतोः प्रजायते॥
स्थावरत्वान्नसत्वं वा, तिर्यक्त्वं वा कथंचन ॥२०॥ अर्थः- अकामनिर्जरारूप पुण्यथी प्राणियोने, केटलांक कष्टें करीने स्थावरपणामांथी त्रसपणुं अथवा तिर्यंचपणुं मले .
मानुष्यमार्यदेशश्च, जातिः सर्वादपाटवं ॥
आयुश्च प्राप्यते तत्र, कथंचित्कर्मलाघवात् ॥ २०॥ अर्थः- वती था लोकमां कर्मोंना लाघवपणाथी केटलेक कष्टें मनुष्यजव, तेमां पण आर्यदेश, तेमां पण उत्तम जाति, तेमां पण सर्व इंजिनतुं पटुपणुं, अने तेमां पण दीर्घ आयुष्य मली शके .
