________________
३६२
योगशास्त्र. बाल्यावस्थामां मामुखो होय , यौवनावस्थामा स्त्रीमुखो होय , तथा घडपणमां पुत्रमुखो होय डे, अर्थात् पोते खतंत्र थश् शकतो नथी. वली माणस धननी आशाथी विह्वल थयो थको, चाकरी, खेती, वेपार, पा. शुपाल्य इत्यादिक कार्योथी पोतानो जन्म निष्फल गुमावे , तेमां पण को वखते चोरी करे , को वखते जुगार रमे डे, नीच पुरुषो साये संग करे , तेथी एवी एवी नवज्रमणना कारणरूप अनेक चेष्टा करे. बे. वली मोदांध मनुष्यो सुख श्राव्ये आनंदथी, तथा पुःख श्राव्ये र. डवाथी पोतानो जन्म गुमावे , पण धर्मकार्य करतो नथी. अनंत कमोना क्षयथी आ मनुष्यपणाने पामीने पापी जीवो पाबा पण पाप का. योज करवा मांडे . वली खर्ग अने मोदनी प्राप्तिनां कारणरूप एवा था मनुष्यनवने पामीने नरक मले एवां अकार्यों करे . वली ज्यारे देव. पणुं पामे , त्यारे पण शोक, ईर्ष्या श्रादिकथी त्यां पण दुःख वेठेने. बीजानी उत्कृष्टी शकि देखीने ईर्ष्या लावी ते देवो अत्यंत विषाद पामे बे. तथा च्यवना वखते पण जोगवेलां सुखोने याद करता थका, तथा विषाद करता थका ते देवो दीपकनी पेठे विनष्ट थाय जे. एवी रीतें संसारनी चारे गतियोमा बीलकुल सुख नथी, पण ते फुःखमयज बे, एम संसारजावना जाववी.
हवे बे श्लोकोयें करीने एकत्वनावना कहे . एक उत्पद्यते जंतु, रेक. एव विपद्यते॥
कर्माण्यनुनवत्येकः, प्रचितानि नवांतरे॥६॥ अर्थः-- एकलोज जीव उत्पन्न थाय , एकलो मृत्यु पामे , तथा जवांतरोमां एकगं करेलां कमोंने पण ते एकलोज अनुजवे . तथा,
अन्यैस्तेनार्जितं वित्तं, नूयः संनूय नुज्यते॥ सत्वेकोनरककोडे, क्लिश्यते निजकर्मनिः॥६॥ अर्थः-श्रा जीवें उपार्जन करेलां धनने, घणा एकग थने जोगवे , अने ते तो पोते एकलोज पोतानां कर्मोयें करीने नरकमां जर
मुख जोगवे .
