Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 26

योगशास्त्र. शमां अत्यंत उगलवा लाग्यो. ते हाथी, उखें करीने वारि शकाय, एवी पोतानी सूंढथी, प्रजुने आकाशमां उगल्यावाद, ज्यारे पडता, त्यारे, दांतो जंचा करी तेपर तेमने जीलतो हतो, तथा ज्यारे पडता त्यारे दांतना घातथी प्रजुने ते वारंवार वींधतो, तथा तेथी (तेमनी) वजसरखी कठण गतीमांथी तणखाउँ निकलता. पठी ज्यारे एवी रीतें हाथी पण कंश करी शक्यो नहीं त्यारे तेणे वैरिणी सरखी हाथणी बनावी ते हाथणी पोतानी अखंड शुंढ, तथा दांतथी, प्रजुने नेदवा ला. गी, तथा फेर सरखा पोताना शरीरना पाणीथी प्रजुने सिंचवा लागी. पड़ी ज्यारेते पण थाकी गश्त्यारे तेणें मगर सरखी जयंकर दाढोवालो पिशाच वनाव्यो. ज्वालार्जनी श्रेणियी नरेलु तेनुं मुखरूपी कोतर, बलता अग्निकुंग सर जयंकर थयु. तेणें एमना एक तोरणस्तंज सरखा पोताना बन्ने हाथो जंचा कस्या, तथा तेनी जंघा उंची तालवृक्षसरखी थ. एवी रीतें थश्ने ते अत्यंत हसतो, फुत्कार करतो, तथा किलकिल शब्द करतो, चांबडानां वस्त्रवालो, तथा कातरयुक्त थई प्रजुने उपजव करवा लाग्यो. दीण थयेला तेलवाला दीवानी पेठे, ज्यारे तेनुं बल पण वीण थयुं त्यारे तेणें क्रोधथी दयारहित थश्ने वाघन रूप कस्तूं. ते वाघ पुंबडाना आछोटथी पृथ्वीने पण फाडतो थको, तथा बुत्कारना पडघाथी आकाश पातालने जाणे रोवरावतोज होय नहीं, तेम प्रनुपासे आवीने, तेमने वज्रसरखी दाढोथी, तथा शूल सरखा नखोथी प्रजुने उपजव करवा लाग्यो. पठी ते पण दावानलथी बलेला वृदानी पेठे ज्यारे निष्फल गयो, त्यारे तेणें सिद्धार्थ राजा तथा त्रिशला राणीनुं रूप कलु. तथा ते कहेवा लाग्या के, हे पुत्र ! तें आ पुःकर काम शुं कडं. ? तुं दीक्षा बोडी दे? तथा श्रमारी श्रवगणना कर नहीं ? वली वृद्ध तथा अशरण, एवां अमोने नंदिवर्धने बोडी दीधांबे, माटे तु अमारुं रक्षण कस्य ? एवीरीतें दीन खरोथी ते विलाप करवा लाग्यां. एवी रीतें विलापोथी, पण प्रजनुं मन ज्यारे लिप्त(स्नेहवश) थयुं नहीं, त्यारे तेणे एक सेना बनावीने तेनो पडाव नाख्यो. त्यां रसोइयाए, पत्थर नहीं मलवाथी, चोखा पकाववावास्ते, चुलाने ठेकाणे प्रजुना पगोने राखीने तेपर तपेली चडावी. पड़ी तेज वखते तेणें प्रजुना चरणपासे पर्वतपासे जेम दावानलने, तेम