________________
२५६
योगशास्त्र. एवी रीतें अन्य दर्शनीउँनो संवाद कह्यावाद श्राचार्य महाराज पो. ताना दर्शन- समर्थन करता थका कहे . __संससजीवसंघातं, मुंजाना निशिनोजनं॥
राक्षसेच्यो विशिष्यते, मूढात्मानः कथं नु ते ॥६॥ अर्थः- एका मलता , जीवोना समूह जेमां, एवां रात्रिनोजनने खानारा, एवा जे मूढ माणसो तेनाथी राक्षसोने शी रीतें जुदा पाडी शकाय ? अर्थात् ते राक्षसोसरखाज . माटे या मनुष्यपणुं तेम जिनधर्मने पामीने रात्रिनोजननां तो पच्चखाणज करवां जोश्य; श्रने तेम जो न करे, तो ते, शिंगडां अने घुबडां विनानो पशुज बे.
तेज देखाडे बे. वासरे च रजन्यांच, यः खादन्नेव तिष्ठति ॥
शृंगपुत्रपरिनृष्टः, स्पष्टं स पशुरेव हि ॥६॥ अर्थः- दिवसें अने रात्रिए पण जे खाखा कर्या करे , ते खरेखर शिंगडां घुबडां विनानो पशुज बे.
हवे रात्रिनोजनना प्रत्याख्यानवालाउँमां पण वधारे पुण्यशावि कया? ते देखाडे .
अलोमुखेऽवसाने च, यो वे घटिके त्यजन् ॥ निशानोजनदोषज्ञोऽ,नात्यसौ पुण्यनाजनं ॥३॥. अर्थः- रात्रिनोजनना दोषोने जाणनारो एवो जे माणस, दिवसना प्रारंजमां, अने दिवसने अंते पण बबे घडीउने तजे बे, तेने पुण्यशाली जाणवो. अने तेटलामाटेज, जघन्यथी नोकारसीनुं पञ्चखाण पण दिवस उग्यापलीथी एक मुहूर्त्तवारनुं आगममां कडं बे.
हवे अहीं कोइ एम शंका करे के, हमेशां जे दिवसर्नुज जोजन करे बे,तेने रात्रिनोजनना पञ्चखाणथी वली शुवधारे फल थाय? तेने माटे कहे.
अकृत्वा नियमं दोषा, नोजनादिननोज्यपि॥ . फलं नजेन्न निर्व्याज, न दिर्नाषितं विना ॥ ६ ॥
