________________
४४८
आचारागसूत्रे ग्रीष्मतापादिनिवारणार्थ, स्वचक्रपरचक्रभयनिथै च भूमिगृहप्राकारादिरचने ।
सः जीवनपरिवन्दनमाननपूजनाद्यर्थ जनः स्वयमेव पृथिवीशस्त्रं समारभते-पृथिव्युपमर्दकं द्रव्यभावशस्त्र व्यापारयति । अन्यैर्वा पृथिवीशस्त्रं समारम्भयति-उद्योजयति पृथिवीशस्त्रं समारभमाणान् अन्यान् समनुजानातिअनुमोदयति ।
एममतीतानागताभ्यां, तथा मनोवाकायैश्च पृथिवीशस्त्रसमारभ्भभेदा अवगन्तव्याः ।
(७) वेदनाद्वारम्पृथिवीशस्त्रं समारममाणः किं फलं प्रामोतीत्याह-'तं से अहियाए' इत्यादि। ग्रीष्म के ताप से बचने के लिए, अथवा स्वचक और परचक्र के भयकी निवृत्ति, के लिए, भोहरा या चहारदीवारी ( प्रकोटा) बनवाना । इस प्रकार जीवन परिवन्दन मानन और पूजन आदि के लिए मनुष्य स्वयं ही पृथ्वीशस्त्रका समारम्भ करता है अर्थात् थिवी का घात करने वाले द्रव्य और भावशस्त्र का व्यापार करता है और पथिवीशस्त्र का प्रयोग करने करानेवाले दूसरो का अनुमोदन करता है ।
इस प्रकार अतीत और अनागत से तथा मन, वचन और कायसे पथिवीशस्त्र के आरम्भ के भेद समझलेने चाहिए.
(७) वेदनाद्वारथिवीशस्त्र का आरम्भ करनेवाला क्या फल पाता है ? सो कहते हैं-'तं से अहियाए' इत्यादि । તાપથી બચવા માટે અથવા સ્વચક અને પરચક્રના ભયની નિવૃત્તિ માટે ભોયરા અથવા કેટ બનાવવા.
આ પ્રમાણે જીવન, પરિવંદન, માનન, અને પૂજન આદિ માટે મનુષ્ય પોતેજ પૃથ્વી–શસ્ત્રને સમારંભ કરે છે. અર્થાત પૃથ્વીને ઘાત કરવાવાળા દ્રવ્ય અને ભાવે શસ્ત્રના વ્યાપાર કરે છે. તથા બીજા પાસે પૃથ્વીશસ્ત્રને વ્યાપાર કરાવે છે. અને પૃથ્વીશ અને પ્રવેગ કરવાવાળા બીજાને અનુમોદન આપે છે.
આ પ્રમાણે અતીત અને અનાગત (ભૂત-ભવિષ્ય)થી તથા મન, વચન અને કાયાથી પૃથ્વી શસ્ત્રના આરંભના ભેદેને સમજી લેવા જોઈએ.
(७) वहनाद्वारपृथ्वीशलना न्यारा ४२वावा शं ३ पामे छ१ ते ४ -'तं से अहियाए, त्याहि.
