________________
આત્મજ્ઞાન માટે ધ્યાનાદિને. અભ્યાસ અનિવાર્ય છે.
પિંડસ્થાદિ ધ્યેયોના ધ્યાનથી માંડીને “વિંચિત વિરતા પર્યત ધ્યાનને વિકાસ, ક્રમિક અભ્યાસ વડે થવું જોઈએ. તેને જ શાસ્ત્રીય પરિભાષામાં સાલંબન અને નિરાલંબન શબ્દથી સંબોધેલ છે.
સ્વાર્થભાવનો સમૂળ ઉછેર કરવામાં પરમાત્માનું સ્થાન કૃપાણ સમાન છે. માટે પરમાત્માને સમર્પિત થવું એ આમાતિને ઉત્તમ ઉપાય છે.
આપણે તેને સમપિત થઈને હરખાઇએ છીએ તેના ઉપર આપણ આત્માની ઉન્નતિ યા અવનતિ અવલબેલી છે.
દુન્યવી આકાંક્ષાઓને સમર્પિત થઈશું, તે સંસારમાં સબડીશું. પરમ કૃપાળુ પરમાત્માને સમર્પિત થઈશું તે પરમ પદ પામીશું. એમ સમજીને પરમાત્માને શરણે જવું એ પરમ કર્તવ્ય છે.
આપણુ હીનતા અને ક્ષતિઓની બેધડક કબુલાત વિના નમરકારભાવની ઝાંખી પણ થઇ શકતી નથી. નમસકારભાવ વિનાની કેરી નમ્રતા અહંકારભાવની જનેતા છે અને તે ઠગારી હોય છે.
