________________
પર
કવિનાં કથારને. એ સૂત્રનું ભાવાત્મક ધ્યાન કરતાં કરતાં એ જડબુદ્ધિ શિષ્યને કેવળજ્ઞાનની અમર તની પ્રાપ્તિ થઈ. [અધ્યાત્મ–પ્રવચન, પૃ ૪૮]
૨૨
હું આપને ઓળખું છું
એક વખતની વાત છે. હું રાજસ્થાનથી ગુજરાત તરફ વિહાર કરતો હતોરસ્તામાં આબૂ આવતું હતું. કઈ પણ ઈતિહાસ-પ્રસિદ્ધ સ્થાનને જોવાની ભાવના મારા મનમાં હંમેશાં જાગતી રહે છે.
જોકે આબૂ જવા-આવવામાં ઘણું ચક્કર લગાવવું પડે. એિમ હતું, છતા આબૂ જેવા સંકલ્પ કરી જ લીધો. મારી તબિયત એ વખતે બરાબર ન હતી, અને પહાડ ચઢવાનો હતો, તેથી મારી સાથેના સંતાએ આબુ ઉપર જવાના મારા સંકલ્પને ટેકે ન આખ્યા છતા મેં મારા સંકલ્પને ઢીલો થવા ન દીધું અને આબુને વિહાર શરૂ થશે.
જ્યારે અમે આબુનું ચઢાણ ચડી રહ્યા હતા ત્યારે માર્ગમાં એક વિણવ સ ત મળ્યા ખૂબ વૃદ્ધ અને ખૂબ દબળા-પાતળા! એમની લાબી દાઢી અને લાંબી જટા એમના સૌમ્યભાવને પ્રગટ કરતી હતી. જટાના વાળ. ચાંદીના તાર જેવા, દાઢીના વાળ પણ ધોળા અને રૂંવાડાં પણ સફેદ! આ બધું છતાં એમના શરીરમાં સ્ફતિ હતી. અને પગમાં બળ હતું તેઓ ઝડપથી આગળ વધી રહ્યા હતા.
