________________
અણુમાલ તત્ત્વા
૨૬૧
શ્રી વીર ગુણ વનઃ——હાલિકના સરળ હૃદયમાં ફરી પ્રશ્ન ઉદ્ભવ્યે અને તેણે ગૌતમ સ્વામીને પૂછ્યું, · આપ જેવા પૂજ્યના પશુ પૂજ્ય તે કેવા હશે ?'
•
.
*
હિત દૃષ્ટિએ અર્હત્ પ્રભુનાં ગુણાનું વન કરતાં ગૌતમ સ્વામીએ જણુાળ્યુ., · દર્શન, જ્ઞાન, ચારિત્ર, પ્રમુખ, અન ંત આત્મ સુણાથી તેમડિત છે. જ્યારે તે પ્રભુ સમવસરણમાં સિંહાસને બેઠા હાય છે, ત્યારે તેએના મસ્તક ઉપર વ્રુતિમય ત્રણ છત્રો, મને આજી વિશદ, ધનલ ચમ્મરે। અને વિહાર સમયે ન સુત્ર કમલે અનુક્રમથી દેવપ્રયાગે ધરાતલે ગાવાય છે. વિહાર સમયે તેની આગળ અધમને નિર્મૂળ કરતું તેજસ્વી ધચક્ર ચાલે છે. પ્રભુની આત્મ કવિતાની `િને દશે દિશામાં જાણે વિસ્તારતા ન હેાય. તેવે ઊંચા ઇન્દ્રધ્વજ સાથમાં ચાલે છે, તેએની વાણી ચેાજન ગામિની અતે માલકાશાહિ મધુર રાગ યુક્ત હાય છે, જેતે પશુ, પંખી દેવ, મનુષ્યાદિ સત્ર નિર્ભ્રાનની ભાષામાં સમજી શકે છે. અનેક જીવાને સદ્ભુધિ, ધમાધ આપી સોંસાર સાગરથી તારવામાં પદ્મ સ્પાધારરૂપ એવા અર્હત મારા ગુરૂ છે. તેએના મા-જીવન દૃર્શન માત્રથી તારૂ જીવન પાવન થશે. ’
સમક્તિ પ્રાપ્તિ—પ્રભુ ગુણના શ્રવણુથી હાલિકના મસ્કારિત હૃદયે એ પરમ કૃપાળુ શ્રી વીર્ પ્રતિ પ્રેમને! સંચાર થયા. તે સાગ માં વિચારવા લાગ્યા કે, અહે, આવા ચુસુનિધાન, તેજનિધાન અને જ્ઞાનનિધાન મારા ગુરૂ' છે. તા તેમેનાગુરૂ તા જરૂર અન્ય જ હરી ! હુ તેઓના દર્શન રીતે અને તેમને ઉપદેશ સાંભળીને મારા આત્માને પવિત્ર કરીશ, ઉત્તરાત્તર નિર્માન ભાવનાથી સિ ચાતા હાલિકના અંતરે સત્ય તેનુ શુષ્ક હૃદય નવપલ્લિત થયું અને સમક્તિની પ્રાપ્તિ થઇ.
1
"
ધર્મની પ્રભા ફેલા, માર્ગોમાં તેને એકિ
