________________
૧૦૨
વિશ્વોદ્ધાર શ્રી મહાવીર
પતિ પુત્રની ચિંતામાં જીવન વિતાવે, તે આર્યા સુલતાને ન મ્યું. તેણે નાગ સારથિને બીજી પત્ની કરવાની અનુમતિ આપી પણ નાગ સારથિ સાચો શ્રાવક હતા. એક પત્નીએ જે વસ્તુ નથી મળી, તે વસ્તુની પાછળ તે અનેકને સ્વીકારે તે સામાન્ય ન હતો. બીજી. પત્નીની સુલસાની વાત તેણે ન માની અને તે ચિંતાતુર રહેવા લાગ્યા,
ધર્મશ્રદ્ધાળુ સુલસા જનધર્મ પર પ્રગાઢ શ્રદ્ધા રાખીને પિતાના દિવસો ગાળવા લાગી. ચતુર્વિધ સંઘનું પૂજન, ચારિત્રસંપને મહારાજેને અન્ન વહેરાવવું, ભૂમિ પર શયન કરવું તેમજ આ બિલ આદિ ઉક્ટ તપશ્ચર્યા વડે તે પોતાના જીવનને સુધારવા લાગી. ઉત્કૃષ્ટ પ્રકારના જીવન વહનને તેને પ્રતિષ સારાય નગરમાં પ્રસર્યો. જનતાની નજરમાં સુલસ મહાઆર્ય–સાવી સ્ત્રી કરી,
સુલસાના ઉજજવળ પ્રકારના ત્યાગમય જીવનની કસોટી સાફ એકદા તેના આગળ સાધુના વિશે એક દેવ આવ્યા. દેવ–સાધુને જોતાંજ, સઘળાં કામ છોડીને સુલસા તેમને આદર સત્કાર દેવા ઊઠી
ધર્મલાભ” પૂર્વક દેવે ગૃહમંદિરમાં પગલાં કર્યા. લક્ષપાક (લાખ્ખોના ખર્ચે તૈયાર થતું) તેલની યાચના કરી. સુલસા શ્રાવિકા હતી, અન્યને આવશ્યક કઈ પણ વસ્તુ પર માલિકી હકકનો તેનો મોહ નહોતો. લક્ષપાક તેલ તે જમાનામાં પણ બહુ કિંમતી અને અપ્રાપ્ય હતું. સુલસા પાસે તે તેલના ત્રણ ઘડા હતા. કબાટ ખેલી તેમાંથી એક ઘડો લઈ, તે સાધુને વહરાવવા ચાલી. બારણાની ઠેસ વાગતાં જ ઘડો ફૂટી ગચો. પિતાના નિર્મળ મનેભાવમાં લેશ પણ વિકતિ પ્રગટાવ્યા સિવાય સુલસા બીજો ઘડો લેવા ગઈ. બીજા ઘડાની પણ એજ દશા થઈ. તે ત્રીજો ઘડે લેવા ગઈ. જાળવીને ઘડે કરમાં લીધે આ છેલ્લે ઘડે હતો. હર્ષપૂર્વક તે વડે સાધુને પ્રતિલાભવા તે ચાલી. બડે હાથમાંથી સરકી ગયે. ત્રણ ઘડા તેલથી હવામાન રસ ભીનું, થયું. આરસ જડિત ભૂમિ વિશેષ ચમકવા લાગી.
