________________
શ્રીમાન વીરવિજયજી..-ધુસ્મિલકુમાર.
સમશે
વારી નાર રે;
રાગે ૧૬.
રાત્રે ૧૭
રાગે ૦ ૧૮.
રાગે ૦ ૧૯.
લક્ષ્મીરૂપ શશીમુખ -ળારે, વચન અમૃતકિહાં તુજ રે; દક્ષ કટાક્ષ નયન કિહાં રે, હસગામિની કહેા મુજ્જુ રે. જ્ન્મ ઉત્તર તુ નવિ યેિ રે, તાવિત ધિકકાર રે દીધ પંથે પ્રિયા ચાલીયાં રે, પુટે ન હઇ ગમાર રે. શી ચિંતા કરવી ઘણી રે, કરવા કાષ્ઠ પ્રવેશ રે; પ્રાણપ્રિયા સહ પાવકે રે, ખળતાં કલેશ રે. - એમ ચિત્તી ખડકી ચિતા રે, માંહે વનદેવને કહે પરભવે રે, હાજો સ્ત્રી ભરતાર રે. એમ કહી હાથ અગ્નિ ગ્રહી રે, જવ પેસે ચય સાય રે; તવ આકાશથી ઉતરી રે, આવ્યા વિદ્યાધર દાય રે. તે કહે સાહસ મત કરેા રે, સાંભળ અમ વિસ્તૃત રે; વૈતાઢયે રથનપુરે રે, અમ વસતી સુણુ સત રે. સમેતશીખર યાત્રા કા રે, વળતાં આ વનવાસ રે; અગ્નિચિતા નર દેખીને રે, આવ્યા અમે તુમ પાસ રે. આચરણ્ય અવિવેકની રે, કેમ કરી કહેા સત્ય વાત રે; કુંવરે મૂળથકી કા રે, સર્પાદિક અવદાત રે. વાત સુણી વિદ્યાધરે રે, છાંટયું. મંત્રી જળ અંગ રે; નયનકમળવિકસી તદા હૈ, ઉડ્ડી ખેડી મદ્દનમંજરી અવલાકતાં રે, વિસ્મય કહે ભલે પાણધારીયા રે, કીધા તુમ સિખા નરરત્નનાં રે, દર્શન જેમ મધરના લેાકને રે, સુરતર મેલ નદીનંળ તર કૃત્યાં રે, રિવ શશી તુમ સરિખા વિધિધ્યે ધર્યાં રે, રત્નગાઁ ભુવિ નામ રે. બેટ કહે અમે નવ છીયેા રે, તુમ ઉપકૃતિ લવલેશ રે; ખેતીખળ કરે કપણી રે, • નિજ આતમ ઉદ્દેશ રે. એમ કહી ખેટ ગગન ગયા રે, કુંવર પ્રિયા ગ્રહી બાંહી રે; મદ્ય સુંદ પગ ચાલતી હૈ, અધકાર નિશિ માંહી રે રાગે ૨ કામદેવ દેહરે જઇ રે, હાથે વસ્ત્ર બિછાય ૐ; શયન કરાવી સુંદરી રે, · કહે તનુ શીતે કરાય રે.
રગે૦ ૨૦.
ખડગ રે.
પામ્યા કુમાર રે; ઉપકાર રે.
અમ
દુર્લભ થાય રે; શીતળછાંય રે. અખર ઠામ રે;
રાગે ૦ ૨૭,
99
રાગે’૦ ૧૩.
રાગે૦ ૧૪.
રાત્રે ૧૫. ૦
{
રાગે ૦ ૨૧.
રાત્રે ૦ ૨૨.
રગે૦ ૨૩.
રગે૦ ૨૪,
રાગે ૨૫.