________________
૭૪૧.
૩૦.
શ્રીમાન વીરવિજયજી.–ચંદ્રશેખર. દેવે નાં બોલાવિ, ચુશી લિયું, વિખ તાસી સજ થઈ સહુ ચિતશું, અત્રિ પામ્યો ઉલ્લાસ ધિગ- ૨૮. મુનિ ચરણે નમી પતી, રાતિ વસ્યા વન માંહિ; રવિ ઉદયે સદ્ધ ચાલિયા, નારી ગળે ધરિ બાંહિ, ધિગ૦ ૨૪. અરધે મારગ આવિયાં, દીઠ નિરમળ નીર, નઈ જળ વહેતા પ્રવાહથી, તરૂ ગદ્દર સુસમીર ભેજન વેલા રે દેખિને, સૈન્ય દેરા તે દીધ; ભજન સામગ્રી સદ્ કરે, દ પતિ ભજન કીધ. ધિગ૦ ૩૧. રૂપાલી કહે કે તને, ચાલો નઈ તરૂ વૃદ ક્રીડા કારણ એકલા, કરશુ મેળા આનદ. ધિગ. ૩૨. સૂણુ મત્રી રથ જોડીને, સારથી સાથે ગોવાળ; બીજા ભટ નઈતટ રહ્યા, લજજા ભય લહી તાલ ધિગ. ૩૩. દંપતિ નજળ ખેલતાં, રથ ગોવિદને હાથ, જળ ખેલી વન કરે, પેઠા કાઈ ન સાથ. ધિગ૩૪. રથ ચઉદશિ ગોપ ફેરવે, પતી ખેલે એકાંત; એક પહોર જબ વહિ ગયો, ચિતા સુભટ કર ત ધિગ. ૩૫ હજિય લગે નવ નીકળ્યા, આ અટવિ ભયકાર; રમતા મુશ્વરસે ભર્યા, ખમિએ કતી તે વાર ધિગ૦ ૩૬. શકિત ચિત સુભટ થઈ, ગોપને કરત પોકાર, તિહ જણ માટે એક જણે, ઊત્તર ના લગાર ધિગ૩૭ સુભટ સેવે વન પસીને, પાદપ નઈ જળ જોય, દ પતિ હય રથ સારથી, દીઠા, સુભટે કેય હિંગ મત્રિ ખડગ પડી ભૂતળ, લીધી શકિત ચીત; ગેય ગવે ન દેખિયે, જાણ્યું નબળુ ચરિત. બિગ ૩૯. કરત વિકલ્પ સૂટ મળી, જેતા પગલા તે માંહિ; પંખિ પગપુ ન પેખિયા, સૈચત નિશિહ્યા તાંહિ. બિગ ૪૦ ત્રીયામા શત યામ, વીતિ પ્રગટ વિભાત; સૈન્ય શોકાતુર ચાલતાં, રાજપુરે સદ્ધ જાત. ધિગઃ ૪૧ .
૩૮.
