________________
૭૧૦
જૈનકાવ્યદેહન પુસ્તક વિષ્ણુ ધારણી, પરમિસતિ ગાય , શ્રી શંભવિજય સુથર તણુ, પ્રેમે કર્ણની પાય. ત્રીજો ખંડ અખંડ રસ, પુરણ થયે સુપ્રમાણ; ચેથ ખંડ કઈ હવે, સુણજો શ્રેત જાણું જાણજ શ્રેતા આગળ, વક્તા સફળ પ્રયાસ મુખ સભામેં કવિ કળા, કુસુમ કુટબીચાર્સ. ફુલક કરથી ટોપરી, પંડી સુણિ શબ્દ અગાઢ; " નિકાએ ભરી દીકરી, કરે સદસિ હાડ હાડ. હુંઘે તે સુઘે મહી, સુઘે નહીં રસ ઘૂંટ; સાકર' કાખને પરિહરી, કટક રાતે ઉટ. વિકસિત નયન વદન કરી, પડિત ગુણપરખંત; ભક્તિ રૂચી નિંદા તજી, શ્રોતા વિનય કરત તે માટે સંજ થઇ સુણો, આગળ વાત રસાળ; * મુનિ નામ ચંદ્રશેખર સુએ, સદરહાણ નિહાળે. રવિ ઉદયે ચલતા સર્વ, ગગને બેસિ વિમાન; જિનવરચય નિહાળને, ઉતય રણ ઉદ્યાન. વિમળ જિનેશર વંદિને, કુવર નિકળિયા બહાર; પાસે પંથ વિલાસમેં, દિડા એક અણગાર. કાઉસગ-ધ્યાન દિક્ષા રહ્યા, વદિ બેઠા જમ; . જયપુર રાજા એકલો, આવી પ્રણમે તામ.. તે દેખી મુનિ પારિને, કાઉસગ ઈમ બેલંત; આવ્યા વક્ત સ્વૈહય, તવ તે નૃપ પૂછત.
ઢાળ ૧ લી, (મધુબિંદુ સમો સંસાર, મુઝાણું માહાલતા-એ દેશી.) ભર્યો વન વેળા સજર્મ મેળા કિમ થયા, હર્યો અવે હું જાણો કેમ કહીએ કરી દયા; મુનિભાખે તુમારે નીમિતે અમે સંજમ લિયે, હય અશ્વ તે જાણે એમ પુછે એહી થ. મધબિંદુ વિષય રસ લેશ ભવ પડે,
