________________
શ્રીમાન વીરવિજયજી—ચંદ્રશેખર.
૨પ
ઢાળ ૨ જી. | (સોના રૂપાકે સોગટે સેયાં ખેલત બાજીએ દેશી.) જોગણ કહે સૂણ રાજવી, સસાર અટારે, મહે મુંઝયા માનવી, ગુણ વાણી ન ધારે. મોહે. ૧. ગુરૂવાણીથી વેગળા, ઓ નુગરા કહાવે; તપ જપ સાધન ધર્મના, ફળ તે નહ પાવે. તપ૦ ૨,
વીર નામે દેશ હૈ, સુભગાપુરિ વાસિ, ચિત્રસેન રાજા બળિ, દુર કેશ હૈ વ્યાશી ચિત્રસેન. ૩. તિનકુ રાણી આઠ હે જસમતી અળઘેરી, વિનય કુશળ એક પુત્ર હે, દેય બેટી ભલેરી વિનય ૪. નૃપ સાથે લીલા કરે, તે સાત જ રાણી; રાયે માનિ સો રાણી, દૂછ ભરે પાણી રાયે. ૫ લઘુ રાણી નિજ મંદિરે, રહેતી ભરશેગે; માન વિહુણ લોકમે, નહીં નિદ વિગે સજન મુકન વિદ્યાર્થિ, રોગી ને સરેરી; પરદાર સમિ લોભિયા, વિરહી ને વિદેશી. પર૦ ૭. એ એમ નિદ્રા ના લહે, મેં બિ યુ રેહેતે, હમ દુ ખ સમ વિભાગિએ, દેય નયનાં રોતે હમ૦ ૮. બાળ ચેર વૈદ પ્રાહુણા, નૃપ પૂરત વેશા પર પીડા ન જાણત, હાત બહુત કિલેશા પર૦ ૯. નર નિજ સ્વાધીન નારિયો, પર લલના લોટ, પુરણદક સની ઈછત, કાક કુજ બેટે પુરણ ૧૦ રાશિક દિવગે ન દેખતે, વાયસ નિશિ વેળા; નિશિ દિન કામી અધ હે, કરે નીચસે મેળા નિશિ૦ ૧૧. એક દિન માત ગી મળી, ગાય ગીત રસાળા, હાવભાવ લટકા કરે, વળિ નયનકા ચાળા. હાવ. ૧૨. દેખી રાજા મહિયો, રૂપ કઠ નિહાળી, જન્મ ઠાણ નિર્મળ નહિ, વળિ વણે કાળી જન્મ ૧૩.
માતo
