________________
શ્રીમાન્ વીરવિજયજી સ્મિલકુમાર.
-શ્રીપુ જશેઠ ધર કન્યકા રે, શ્રીમતી આંધત્ર ચાર. વસુદત્ત શ્રીમુત પરણતા રે, તે નવ આચ્છવ થાય; વાડે જુએ મેહુ જી રે, ધનદેવ ચારીયે ઠામ. તારણુ આવી વર ઉતર્યાં રે, પશુ કોઇ દૈવવશેણુ; ખતું તારણ ત્રુટી પડયું રે, ભરણુ ગયેા વર તેણુ. વસુદત્ત રીતે નિજ ઘર ગયા રે, શ્રીપુ ંજ ચિતા ન માય; કુળદેવી વચને કરી રે, ધનદેત્ર તિલક
ભેણુ;
વર વ મેહુ શણગારીને રે, નાટકશાલ સમહેાચ્છવે રે, ઉભી જોવે દો નારીયા રે, હેટી કહે સુણ એ વર આપણ વરસમે રે, દીસે છે મુઝ નેણુ, માહાટી કહે જગ એ સમા રે, જે નર તે તુઝ કુંત, તુલ્ય રૂપે નર નારીયા રે, સ સારે બહુ હત. તે શીત વરે પીડિયા રે, કેણી રીતે આવે આંહી; વાત કરતી વેગે વળી રે, જુએ કૈાતુક પુરમાંહી. ધનદેવ વાસભુવન જઇ રે, ચિત ચપળ અતિરેખ; શ્રીમતી ચીરે' કેસર રસે રે, લખીયા શલેક તે એક. तथाहि ॥ कहतीकरत्नपुरं । कनभोमंडलयुतश्रुतः ॥ धनपतिसुतधनदेवो । भाविवशात्सुखीकृते भूत || १॥
કા
S
ધરાય.
ચેરીએ ફેરા ફરાય;
મગળ ધવળ
ગવાય.
નિકળીયે મસલું કરી , આવ્યા જિહાં સહકાર; તામ ચઢી ય નારીયા રે, ધનદેવ પૂર્વ પ્રકાર. ચૂતતર્ ગગને ચલ્યા રે, જઇ મૂક્યા મૂળ ઠામ; ધનદેવ આવી તેા ધરે રે, તે પણ આવી ધામ. સતી દાય નિદ્રા ભરે રે, જાગી વૈભાતે સાથ; ચિંતા ઉજાગરે ઊધતાં રે, ક ણુ દ્વારા હાથ. દેખી નાહાની કહે બેહેનડી રે, મુઝ નવિ માન્યું વચન; તુમ પતિ રાત્રે તિહાં પરણીયા રે, કંકણ હાથ પચ્છ. જોષ જોઈ કડ઼ે તાહર રે, વયણુ જે માનત ત્યાંહી;
$10
કા
કા
ફા
ફા
કા
કા
કા
કા
કા
કા
કા
વર
૧૧.
1
૧૨.
૧૩.
૧૪.
૧૫.
૧૬.
૧૭.
૧૮.
૧૨.
૨૦.
૨૧.
૨૨.
૨૩.
