________________
૪૮૦
જેનકા દેહન.
જણી નારી સતીકી જાત, ભરાણી રૂપમેં. મે. ભ૦ મુ. ભ૦ એક દિન પૂછે વિનયંધર, કાહા તુમ સાસરા; કાવ્ય સતી સબી બાત સુણાઈ, હુઆ નેહે ભરા. મે. હુ- મુ. વિનય વદે તુમ પિયુસેં, મેલાવા મેં કરૂ, મે. સતી બેલે દેઉં સિરપાવ, બધારંગી આબરૂ. મે બર મુ. તવ મૂલરૂપ ધરી જઈ, માત પિતા મલે; માત્ર સાસુ સસરે વધાઈ સાથકે, આણું મોકલે. મે. આ૦ મુ. આ૦ ૨૪ ટી સહિત સથવાહ, ઉજેણી આવીયા, ઉ. ડે ઓચ્છવ ફેર નું, ઉહાં પરણુવિયાં. મે. ૬૦ મુ. દ પતી વાસ ભુવન સુખ, વિલસે નેહશું વિક નિયંધરકે શિરપાવ, તે ભાગે તેહશું. મે તેમુતે રયા કહે તુમ કયું માગે, વિનયકું પિછાણુ; વિક સમુદ્રદત્ત કહે સેય, અમે એક જાણી. મેટ અ મુ. અત્ર પ્રેમવતી પ્રિયા પ્રીત, બની ક્ષીર નીરસે, બ૦ ખંડ ત્રીજે દશમી ઢાળ, બની શુભવીરસે. મે. બ૦ મુ. બ૦ ૨૬
દેહરા, સર્વ વસા સરખી નહીં, કહે ધમિલ કુમાર; સંસારે સતી ઘણું, તિમ ઘણું કુલટા નારવારણ વાછ લોહજડ, કાષ્ટ ઉપલ નર નાર; વસ્ત્ર નવમ બહુ અંતરું, સરખાં નહીં સંસાર. મુજ ઈચ્છા નવિ ઉપશમી, નવિ પાપો નિર્વદ; અધવચ સુખથી નીકળે, તે દીલ ભરિયો ખેદ. તરૂ છાયા બેસણુ દીયે, પત્ર દીએ ફળ ભક્ષ; તુમ છાયા શીતળ લહી, વંદું મુખ પ્રત્યક્ષ. કલ્પતરૂની જાચના, ઠંડી જુગલિક લોક અવર તરૂવર પામી, કેમ જાગે તે હેકતેણે સ્વામી તુમને કહ્યું, કરીએં મુજ ઉપગાર; નદી નાળાં ઘન જળ ભરે, તુંબ ભરણ કિસિધાર.
