________________
૫‘ડિત શ્રી નેમવિજયજી—શીલવતી રાસ.
ઢાળ કે ડી.
( યાગીડાને કહેજો રે આદેશ—એ દેશી ) રાણી ચાલી દક્ષિણ દિશે રે, દક્ષિણ પૂર્વ વિચાલ, અખળા થઇ તવ એકલી રે, પથ ઘણા વિકરાળ; નાહજી ! કીજે એવુ ન કામ
વનખંડ,
ધૂપ
પચડ,
પરનાળ
t
રાણી પાપુ નિવ્રુતી કે, અડવાણી પથે જાય, નાહ ભણી દે આળભડા રે, હૈડે દુખ ન માય હુ અઞળા એકાકિની રે, કેમ છડી નરનાથ, કુણ ગતિ હારશે માહરી રે, હા પ્રીતમ । કીધ અનાથ. અપમાની ધણુ તાતછ રે, આવી કુમળાઈ કાયા ક઼મળી રે, તડકે કાયા તડતડે રે, પગ વાલા વેરી ક્યમ થયા રે, તુ હેલન છેતરિયે એહવી રે, વેર વદ્યા તુ વલ્લભા રે, શીલરત્ન ક્રમ દાખશુ રે, *કા ન કરે તેમ તે કર્યુ રે, શ્વાસ ચઢે તેમ સુંદરી રે, ભુખ તૃષા સહે અગમા રે, ખેતણા ધન જેમ." ૫ પડે ધરતી તળે રે, શીલવતી સીઢાય, પામશેા રે, નારીને અફળાય. એહવે રે, પતિ ગયા પરદેશ, સાસરૂ રે, પિત્તુરીએ વા વંશ ક્યહા રે, વિરહી સુભગા ખાળ, જોબને રે, દીસે પ્રત્યક્ષ ઝાલ હવે રે, લિમાં થઇ લિંગીર,
આણે ભવે આળ. કરતી કાઢિ વિલાપ, કીયા ભવના પાપ. પ્રીતમ શા પેરે પ્રાણ, જાણશે જાણુ અજાણુ. ભૂમિ ન નીંડે તેમ,
વેરી યુ તવ
કૅથી ઘાઉ ન જીવતી જાખમ રાત પડે રાણી સતી વિમાર્ગે યમ હાશે રે, ટર્ક હૈયડલે હીર
નીર વહે તેમ લેાચને રે, લલના લલકતી કાય, દ્રુમ થડ ગ્રહી તે ભામની રેાલી ગત વિદ્યાય,
નાહ નિર શું વિધિગ વિંત
આ
પડે
રૂધિર
.
;
નીચ્છ
નાહ૭૦ ૨.
ના
નાહેછ
નાહજ
૧૬૯
૧.
નાન
૩
૪.
૫.
નાહેછે. ૫.
નીજી 2.
૯.
નાથ૦ ૧.
નાહ ૧૧.
નોજી ૧૨.
નાલ્ડ ૧૩,
