________________
ચવી રાખ્યાં એટલું જ નહીં પણ પોતાના શેઠને કેળવવામાં પણ ખંત લીધી જેથી તેઓ પાકી વયમાં આવતાં જ ઘણું ખબરદારી દર્શાવવા લાગ્યા, જે ખબરદારીથી ખુશ થઈ તે વખતના મેહેરબાન કલેકટર સાહેબ મિ. શેપ સાહેબે તેમને અઢાર વર્ષની વયે કપડવંજ મ્યુનિસીપાલીટીમાં એક મેમ્બર નિમ્યા હતા અને જનરલ કમીટીમાં તુરતજ તેમને ચેરમેનને એ મલ્યો હતે. ચેરમેનનું કામ કેટલાંક વર્ષ તેમણે ઘણું સારી રીતે બજાવ્યું, જેથી વખતે વખતે લોકે તેમના કામને યાદ કર્યા કરે છે.
વળી એવામાં એજ જ્ઞાતિમાનાં શેઠાણું માણેકબાઈ કે જેઓ વ્રજલાલ મેતીચંદના વંશમાંના શેઠ કેવળભાઈ જયચંદભાઇનાં કાકી થાય તે માંદા પડયાં હારે તેમને પોતાની મીલકતનું ઉવીલ કરવાને વિચાર થયો, પણ લાખો રૂપીઆની મીલકતને વહીવટ કરવાને બાહોશ નર જોઇએ તે તેવા નર શેઠ નાહાલચંદભાઈને પસંદ કીધા. એ રઠને તે શેઠાણીએ પિતા પાસે બોલાવી પિતાની મીલકતની વિગતની તેમને વાત કહીને તેમને અને બીજાઓને ટ્રસ્ટી નિમ્યા. પણ સરપંચ તરીકે અને વાંધા પડતા મતની વખતે સરપંચની ભતે કર્યું થાય, એ તરીકે શેઠ નાહાલચંદભાઈને જ મુકરર કીધા હતા, અને એ દાખલાથી પણ તેમની અક્કલ જણાઈ આવે છે.
આ વીલ થયા પછી કેટલીક મુદતે શેઠાણું માણેકબાઈ સ્વર્ગવાસી થયાં તથા તેમની મીલકતને માટે હક કરનાર શેઠ કેવળભાઇ જયચંદભાઇએ તે વીલની સામે તકરાર રાધી. મરનાર શેઠાણીના સર પંચ તરીકે શેઠ નાહાલચંદભાઈ હતા. તેઓ તે વખતે ખીલતી જુવાનીમાં લેવાથી તેમની લોકીક શરમ કમી ગણ તેમની સાથના દ્રસ્ટી
માંના મિ. ખેમચંદભાઇ મીઠાવાવ શીવાયના સરવે ટ્રસ્ટીયોએ ૪ તરીકેનું કામ કરવાને ના પાડી તે છતાં પણ એ જુવાન હીંમત બાહાદુર શેઠે પિતાની હીંમત છેડી નહીં અને કોર્ટ સાથે કાયામાં તેમાં વળી મુંબઇની નામદાર હાઈ ટેના અસલ બાજુમાં પહેલો જ
