________________
आचागंग-सूळ तथा भाषान्तर जाणमाणे पासमाणे एवंवाए विहरइ । (१०२५)
जण्णं दिवसं समणस्त भगवओ महावीरस्स व्याणे कसिणे जाव समुप्पण्णे, तण्णं दिवसं सवणवइ-वाणमंतर-जोइसिय-विमाणवासि -देहि य देवीहि य उव्ययंतहि य जाव उप्पिजलगभूएयावि होत्था । (१०२६)
तओणं समणे भगवं महावीरे उपाणणाणदसणधरे अप्पाणं च लोगं च आभिसमक्ख पुच्चं देवाणं धम्म माइक्खति; तओं पच्छा मगुस्साणं (१०२७)
तओणं समणे भगवं महावीरे उप्पण्मणाणदंसणधरे गोयमाईणं समणाणं गिग्गंथाणं पच महव्वयाई सभावणाई छन्जीवनिकायाइं आइस्खइ, भासइ, परूबेइ; तंजहाः- पुढविकाए जाव तसकाए । (१०२८)
पढमं भंते महब्वयं, पच्चक्खामि सव्वं पाणाइवायं; से सुहुमं वा बायर वा, तसं वा, थावरं वा, व सयं पाणाइवायं करजा [३]
थका विचरवा लाग्या.. [१०२५]
जे दीने भगवानले केवलज्ञान दर्शन उपना ते दिने भवनपत्यादि चारे जातना देवदेवीओ आवतां जतां आकाश देवमय तथा धोछं थइ रा. [१०२६] .
ए रीते उपजेलां ज्ञानदर्शनने धरनार भगवाने पालाने तथा लोकने संपूर्णपणे जोइने पहेला देदोने धर्म कही संभळाव्यो अने पछी मनुष्योने. [१०२७]
__ पछी उपजेला ज्ञानदर्शनना धरनार श्रमण भगवान महानारे गौतमादिक श्रमण निग्रंथोने भावना सहित पांच महावत तथा पृथिवीकाय विगरे छ जीवनीकाय कही जणाव्या. (१०२८)
(पांच पांच भावना सहित पांच मह व्रत) पहेलु महावतः-हे.भगवान् हुं सर्व प्राणातिपात त्याग करं -त ए रीते.
