________________
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. सुभि सुभि भोच्चा दुभि दुभि परिद्ववेति; माइट्टाणं संफासे । णो एवं करेजा । सुभि वा दुभि वा सव्वं भुजे, न छड्डए । (६२०)
___ से भिक्खू वा (२) जाव समाणे अन्नतरं घा पाणयजायं पडिगाहेत्ता पुप्फ आसाइत्ता कसायं २ परिवेति, माइटाणं संफासे णो , एवं करेज्जा । पुष्फ पुप्फेति वा, कसाचं कसाएत्ति वा, सबमेयं भुंजेज्जा, णो किंचिवि परिवेज्जा । (६२१)
से भिक्खू वा (२) बहुपरियावण्णं भोयणजायं पडिगाहेत्ता, बहवे साहम्मिया तत्थ वसति संभोइया समणुन्ना अपरिहारिया 3 अदूरगया, तेसिं अणालोइया अणामंतिया परिट्वेति, माइट्टाणं संफासे णो एवं करेजा से त मादाय तत्थ गच्छेज्जा, (२) से पुवामेब आलोएज्जा " आउसंतो समणा, इमे मे असणं वा [४] बहुपरियावण्णे तं भुंजह
१ वर्णगंधोपेतं . तद्विपरीतं ३ एकार्थिका इमे शब्दाः
करीने दुर्गधि दुर्गधि परठवी आपे तो ते दापपात्र थायछे, माटे तेम न करवं. किंतु सुगंधि दुर्गधि सर्व कंइ खाइ ज; छोडवू नहि. [६२०]
जो मुनि कंइ पण पाणी लइ आव्या वाद तेमांन भीटं अने सुंदर पाणी पी करीने कसायलुं पाणी परठवी आपे तो ते दोपपात्र थाय छे माटे एम नहि करतां मीटुं के कसायलं सर्व कंइ पी जवं; ांडवू नाह. [६२१]
जे मुनि पोताना खप करतां वधु भोजन लइ आव्यो होय ने त्यां नजीकमां घणाएक समानधर्मि मुनिको रहेता होय तो तेमने ते आहार बताव्या के आमंत्रण कर्या शिवाय जो परटवी आवे तो दांपपात्र थाय छे माटे तेम नहि करा. किंतु ते आहार लइने मुनिए ते सार्मिक मुनिओ पासे जड कहे "हे आयुप्मन् मुनिओ; आ आहार मने वधी पडयो छे माटे आप वापरो," आम कहे
? नूरुं Astringent
