________________
आषारांग-मूळ तथा भाषान्तर आयवज्जं पडीयारं विजहेजा तिहा तिहा।१२। [४४८] हरिएसु ण णिवज्जेज्जा, थंडिलं मुणिआर सए; विउस्सज्ज अणाहारो, पुटो तत्थ हियासए ।१३। (४४९) इंदिएहि गिलायंते, समियं आहरे मुणी; तहावि से अगरहे, अचले जे समा हए ।१४। ४(५०) अभिक्कमे पडिक्कमे, संकुचए पसारए; कायसाहारणट्टाए, इत्थंवावि अचेयणे ।१५। (४५१) परिक्कमे परिकिलते, अदुवा चिट्टे अहायते; २
ठाणेण परिकिलंते,णिसिएज्जा य अंतसो १६। (४५२) १ ज्ञात्वा २ यथायतः
ए अणसणमाटे ज्ञातपुत्र वीर प्रभुए एम कहेलु छे के ते अणसणसंस्थित मुनिए जाते ज उद्वर्तनादि १ क्रियाओ करवी वीजा पासे त्रिविधे त्रिषिधे न कराववी. (४४८)
लालोतरीकाळी जग्यामां न सूवं किंतु निर्जीव स्थंडिलमां शयन करई आहारने त्यागीने जे उपसर्गो थता रहे ते सहन करवा. (४४९)
वळी इंद्रियो बहु अकडाय त्यारे ते इंद्रियाने हेरवी फेरवीने आत्माने समाधिमा राखवो. कारण क जेम तेम करतां पण जे समाधिवंत रहे छे ते पवित्र अने अचल कहेलो छे. [४५०]
ए अणसणमा नियमित करेली भूमिमां शरीरना सहज टकाव माटे जर्बु आववू, वेस, चरणादिक पसारवा वगेरा क्रियाओ करी शकाय छे. अने जो कोइ समर्थ मुनि होय तो तेणे अचेतन (निर्जीव वस्तु) माफक अडगज थइ रहे. [४५१]
पण तेम नहि करी शकता मुनिए वेशी देशी थाकी जतां (समाधिना आ 2 ] हरदुंफरवू, अथवा हरतां फरता थाकेला मुनिए यतनापूर्वक वेसवू, अने ये सवाची थाकी जतां शयन पण करवू. [४५२]
१ उद्वर्तन-ऊठवू, परिवर्तन-पामुं फेरव, उच्यार. खरच जवं, प्रश्रवण-पिगार 'करचा जवें, इत्यादि क्रियाओ. २ करचरणादिक.
