________________
आचारांग-मूळ तथा भाषान्तर. तितिक्खमाणे परिव्वए जे य हिरी, जे य अहिरीमाणे। चिच्चा सव्वं विसोत्तियं फासे समियदंसणे । (३५४)
एते भो णगिणा वुत्ता, जे लागीस अणागमणधम्मिणोः ।
" आणाए मामगं धम्म एस उत्तरवादे इह माणावाणं वियाहिते । (३५६)
एत्थोवरए ७ ते ८ झोसमाणे । आयाणिज परिण्णाय, परियाएणं ।' विगिचइ १० (३५७)
इह मेगेसिं एगचरिया होति। तस्थियरा इयरेहिं कुलेहिं सुद्धेसण ए सव्वेसणाए से मेहावी परिचए। सुभि अदुवा दुभि । अदुवा तत्थ भेरवा पाणा पाणे किलेसंति । ते फासे पुलो धीरो अहियासेज्जासि त्ति बेमि।(३५८)
१ मनोहराः २ अमनोहरा : ३ स्पृशेदितिशेपः ४ प्रतिज्ञानिर्वाहकाइत्यर्थः ५ तीर्थकृवाक्यमेतत् ६ प्रधानवाद ७ अत्र: उपरतः रक्तः ८ कर्म ९ श्रामण्येन १० क्षपयति. नने हरनार अनुकूळ परीपहोने पण सहन करता रहेवू. किंबहुना, कशी पग फिकर नहि धरतां शुद्ध श्रद्धा धरीने सर्व परीसह तथा उपसर्ग सह्या करवा. [३५४]
हे मुनिओ, ए रीते जेओ परीसह सही निःपरिग्रही रहे छे अने गृहवासमां पाछा नथी फसाता, तेओ ज परमार्थे नग्न १ कहेला छे. [३५५]
तीर्थकर देवे कत्यु छ के "आज्ञाथी मारो धर्म पाळवो." आ तेमणे मनुष्यो माटे उत्कृष्ट भापण कहलुं छे. [३५६] .
माटे मुनिए संयममां लीन रही कोने रूपावतां थकां धर्म कर्या करवो. जे पाटे कर्मनु स्वरुप जाण्यावाद संयमयी कर्म क्षय थाय छे. [३५७]
केटलाएक महर्पिओने एकला फरवानी प्रतिज्ञा होय छे त्यारे ते उत्तम महपिओए अंतःप्रांत २ कैलागांधी निदाप आहार लइ पवित्रपणे विचरता रहे अने ते आहार सुगंधी होय अथवा दुर्गधि होय छतां तेना पर कशी प्रीता के अप्रीति नहि लावली. वळी ज्यारे एकला विचरतां भयंकर सिंह विगेरे श्वापदो हेरान करे त्यारे धैर्य धरीने रुडी रीते ते परीपह सहन करवा. [३५८]
? भावनग्न, २ साधारण-उतरता.
