________________
१६०.
प्रमाणसुन्दरः।
तच्छिप्यः पद्ममेरुः श्रुत सलिलनिधिः पारदृश्वा मितद्रुः
श्रौतस्मार्त्तागमानामसकलसकलब्रह्मवेदी विनेयः ।। स तस्य पद्मसुन्दरः प्रमाणसुन्दरं व्यधात् । प्रमाणयन्तु कोविदा. प्रमाणिकामिमां गिरम् ।। युग्मम् ।। कराऽग्निजलधीन्दुके' नृपतिविक्रमादित्यतो
जगञ्जनकृतोत्सवे प्रवरमाघमासे सिते । प्रमाणनयसुन्दरं जिनमताश्रितानन्दनं
समर्थमुनिभिर्वरं लिखितमाशु हर्षप्रदम् ॥ सर्वज्ञोदितहेतुयुक्तिनिकर . स्याद्वादमुद्राङ्कितै
र्जाग्रन्मोहमहाभरैकविलसन्मिथ्यादृशां यन्मतम् । तच्चानेकमहत्कदाग्रहजुषामेकान्तवादात्मकं
तूर्णं जीर्णपटीतटीव शतधा संभिद्यते तत्क्षणात् ॥ इति श्रीप्रमाणसुन्दरप्रकरणम् समाप्तमिदम् ॥
१. विक्रमसवत १७३२
