________________
मुक्तानन्द
(८८)
राग आला-झपताल
धीर धुरन्धरा शूर साचा खरा मरणनो भय ते तो मंन नाणे
खर्व निखर्व दळ एकसामां फरे तरणने तुल्य तेने ज जाणे
मोहनुं सेन महा विकट लडवा समे मरे पण मोरचो नहि ज त्यागे
कवि गुणी पंडित बुद्धे बहु आगळा ए दळ देखतां सर्व भागे
काम ने क्रोध मद लोभ दळमां मुखी लडवा तणो नव लाग लागे
जोगिया जंगम तपी त्यागी घणा मोरचे गये धर्मद्वार मागे
एवा ए सेनशुं अडिखम आखडे गुरुमुखी जोगिया जुक्ति जाणे
मुक्त आनंद मोह फोज मार्या पछी
अखंड सुख अटळ पद राज माणे
१
३
४
९९]
