________________
P
सूत्रम्
आचा०
उद्देसंमि चउत्ये, वेहाणसगिद्धपिटमरणं च । पंचमए गेलन्न, भत्तपरिना य बोधव्वा ॥२५५||
छटुंमि उ एगत्तं, इंगिणिमरणं च होइ बोधव्वं । सत्तमए पडिमाओ, पायवगपणं च नायब्वं ॥२५६॥ ॥७१९॥ अणुपुग्विविहारीणं, भत्तपरिना य इंगिणिमरणं । पायव गमणं च तहा अहिगारो होइ अट्ठपए ॥२५७||
॥७१९॥ पहेला उद्देशामां आ प्रमाणे अर्थाधिकार छे:
अ समनुज्ञा (पासत्था) वाळा असमनोज्ञ [स्वछंदाचारी] अथवा त्रणसो त्रेसठ अन्यवादीओनो विमोक्ष [परित्याग] करवो, तेज। प्रमाणे तेमनो आहार उपधि शय्या तथा तेमनुं मंतव्य त्यागवू, तेमां प्रथम भगवाननी आज्ञा बहार वर्ते ते पासत्या विगेरे छे, अने असंमनोन ते चारित्र तप अने विनयमां हीन तथा यथाच्छंद साधु ते ज्ञानविगेरे पांचे आचारमा हीन होय, तेवानी संगति न करवी [त्रणसेंबेसठ एकांत वादीनो पण त्याग करवो]
बीजा उद्देशामां अकल्पनीय ते आधाकर्मो विगेरे दोषित वस्तुनो त्याग करवो, अथवा आधाकर्मी आहारवडे कोइ निमंत्रणा 13 करे, तो तेनो निषेध करवो अने तेनो निषेध करतां दान देनारने क्रोध चडे, तो तेने सिद्धांतनुं तत्व समजावq के आवा निर्दोष आहारवें अमने दान आपे तो तने तथा अमने गुणकारी छे.
त्रीजा उद्देशानो अधिकार गोचरी गयेला साधुने ठंड विगेरेथी अंग धजतां गृहस्थने आवी शंका थाय के, इन्द्रियोनी उन्मत्तताथी पीडायेला अने शृंगार। भावमा रमेला चित्तवाळा आ साधुने कंपारो थाय छे, आq बोले, अथवा तेने शंका पडे, तो ते शंका दूर करवा खरी वात समजा
ॐॐॐSARA
