________________
154
आचा०
सूत्रम् ५५
॥५५३॥
4
अंशे बे पदार्थ जुदा पडे. जो, जुदा न पडे तो, एकज कडेवाय ते बंधन कहेवाय. माटे, जुदा पडे; ते मोक्षजीवने कर्मरूपी-अजीव ४ पदार्थ पुद्गळ स्कन्धरुपे कंइ अंशे मळेलो ते सर्वथा जुदो पडे; ते संपूर्ण मोक्ष छे, अने थोडे अंशे जुदो पडे; ते देशमोक्ष छे.) हवे, मोक्ष जो होय; पण, ते प्राप्त करवानो उपाय न होय; तो, माणसो शुं करे ? तेथी ते बतावे छे. 'यतना' एटले, रागद्वेष छोडवामां यत्न करवो; ते प्रथम लक्षणरूप-संयम पण विद्यमान छे. तेथी, आ प्रमाणे जीव अने परमपद विधमान छे, ते (मोक्षमां) शंका दूर ४ करीने ज्ञानादिक-सारपदने मेळववा दृढ प्रयत्न करवो, तेनाथी पण अपर अपर (चढतो) सार तथा श्रेष्ठगति छे.एबतावी उपक्षेप कहे छे:
लोगस्स उ को सारो?, तस्स य सारस्स को हवइ सारो?। तस्स य सारो सारं, जइ जाणसि पुच्छिओ साह ॥ २४४ ॥
चउद राजप्रमाणनो जे लोक छे, तेनो शुं सार छे ? ते सारनो शुं सार ? ते सारनो शुं सार जो ए तमे जाणता हो; तो, हुं पुर्छ छ माटे कहो. लोगस्स सार धम्मो, धम्मपि य नाणसारियं विति। नाणं संजमसारं, संजमसारं च निवाणं ॥ २४५॥
बधा लोकनो सार धर्म छे, धर्मनो सार ज्ञान छे, ज्ञाननो सार संयम छे, संयमनो सार निर्वाण छे. आ प्रमाणे नामनिक्षेपो कह्यो. हवे, सूत्रानुगममा सूत्र कहे, जोइए. ते कहे छे:___आवंती केयावंती लोयंसी विप्परामुसंति अट्टाए अणहाए, एएसु चेव विप्परामुसंति, गुरु
-4
+
0-40
Get
