________________
स
भवभावना प्रकरण
गजपुराधिपसुताख्यानकम्
एवं वचंतम्मी काले सो अन्नया वरकुमारो । ओलोयणम्मि चिट्ठइ अवलोयंतो नयरमग्गं ॥८॥
तो पिच्छइ नरमेगं सञ्चंगे कुट्टवाहिपरिपत्थं । मच्छीहिं भिणिहिणतं खीणसरं दीणभावं च ॥९॥ 5 तस्स अणुमग्गओ चिय पेच्छइ पवणेण भग्गतणुमज्झं । वुहूं जट्ठिविलग्गं पुरिसं घुलमाणमुहलालं ।१०।
झुल्लंतदेहचम्मेण वेढियं अट्ठिपंजरवसेसं । सुइदिट्ठिदुब्बलं पक्खलंतचलणं अडवडतं ॥११॥ तस्स वि य पिट्ठओ पुण खंधे चउजणेहिं उक्खित्तं । पेच्छइ पुरिसं कं पि हु पुरओ वजिरविरसतूरं ॥ तो परिचिंतइ कुमरो पेच्छ अहो असरणत्तणं लोए | चोराईहिं विलुत्तो लोओ अम्हं परिकहेइ ॥१३॥ रोगजरामच्चूहिं इमेहिं पुण लुप्पमाणदेहाणं । अम्हाणं पि न सरणं विजइ लोयाण किं भणिमो ? ।१४। तो अंतरंगएरिसविलसिरबलवंतसत्तुपक्वम्मि । जं विसयमुच्छिएहिं चिट्ठिजइ तं विमूढत्तं ॥१५॥ इच्चाइ चिंतिऊणं गओ कुमारो पिऊण पासम्मि । तत्तो कयंजली भणइ ताई अम्मो ! असरणोऽहं ।१६।
तो मह भीयस्स करेह ताय ! जह होइ इह सणाहत्तं ।
तत्तो रण्णा भणियं किह वच्छ ! तुम भणसि एवं ? ॥१७॥ एयाउ करिघडाओ परबलमहणीओ तुह सहीणाओ । एयाइं साहणाई जलनिहिकल्लोलभीमाई ॥१८॥
॥४२॥
