________________
भव- भावना प्रकरण
कथा
जं अणुरूवो जाओ चिराउ तुम्हाण एस संजोगो । पसिऊणं कुणउ विही पवड्ढमाणं इमं एत्तो ॥३८॥ धर्मेणैव तो दुग्गएण भणियं एवं होउ त्ति भासिए सहसा । भीयाए मालईए अणंगसिरिसवणमूलम्मि ॥१९॥वाञ्छितकहियं मुट्ठ म्हि तओ अन्नो कोऽवि हु इमो त्ति तो एसा! भणइ लहुं जइ एवं जहागयं तो विसज्जेसु ७०।
: फल प्राप्तौ
मुद्रवणिक E कयमेवं चिय तो मालईए गंतूण दुग्गओऽवि तओ। मुगपडियं ऊसीसे काउणं निब्भरं सुत्तो ॥७॥ तह चेव अणंगसिरिं पलवंतिं कह वि संठवेऊणं । तज्जणणीए गंतूण मालई कहइ सव्वं पि ॥७२॥ सा वि हु विकमरायस्स साहए भीयमाणसा एयं । सोऽवि हु बिसन्नहियओ चिट्ठइ कायव्वपरिमूढो एत्तो य सुमइसचिवो समागओ धूयवइयरं सव्वं । कहइ नरिंदस्स इमोऽवि भणइ मज्झं पितुल्लमिणं ।' कहमिव तो नरनाहो कहिउं सञ्चं पि वइयरं तस्स | भणइ अमच्च ! न अन्नो एत्थ उवाओ त्ति तो जेहिं परिणीयाओ इमाओ नरे गवेसाविऊण ते एत्थ । आणावेह तओ ते सव्वत्थ वि सचिवपुरिसेहि ॥६॥ जोयंतेहिं न पत्ता अह जाव निसाए चरमसमयम्मि | दारेण तस्स सुन्नावणस्स वचंति ते कह वि ७७ तो गंधो एइ विलेवणस्स तह ताण पवरकुसुमाणं । तो पविसिऊण मज्झे गवेसमाणेहिं सो लद्धो ७८॥ नीओ य निवइपासे पचभिनाऊण तेण तो भणिओ। किं होसि पुवदिट्ठो सो चिय तं मुग्गवाणियओ? आमं ति तेण भणिए पुच्छइ वसुहाहियो कहसु भह !। रयणीए वइयरं सचमेव साहेइ तो एसो।८० ॥४४४॥