________________
मग्गम्मि वि जे एए पत्ता ते गिहिउँ गओ एसो । जणयस्त पए पणमइ विणएणं सोऽवि परितुहो। सिरिचंदसेणराया परमं आणंदसोक्खमणुपत्तो । आलिंगइ नियपुत्तं ठवइ य रज्जम्मि निययम्मि ॥८९॥ पारद्धा य चिगिच्छा वेजाईहिं पिताण रोगाणं । न य एक्कस्सवि रोगस्स सक्किओ काउमुवयारो ॥९॥ इय लोइयकिरियाए विहियाए जाणिऊण य असझो | तत्तो सुलोयणेणं जिणधम्मे चोइओ ताओ ।९१ न य किं पि जाणइ इमो पडिओ गुरुवेयणासमुग्याए | तह वि हु भद्दगभावे ठविओ दावाविओ दाणं । जिणचेइएसु पूयं कारविओ तो समग्गसयणेसु । चउपासुवविठेसुं चउरंगबले य रज्जाणं ॥१३॥ दोहं पिपेच्छमाणे तह विहवे तेसु वेजमाईसु । कंदतो विलवंतो सरणविरहिओ महाराया ॥१४॥ उवसंहरिओ रोगेहिं पाविओ निहणमह समुच्छलिओ । अक्कंदो लोयाणं विहिओ देहस्स सकारो। तत्तो सुलोयणेणवि दह्रण असरणयं तहा तत्थ । नामेण पुंडरीओ रज्जे ठविओ निययपुत्तो ॥१६॥ रज्जं संठविऊणं तो गच्छह गयउरंमि कुरुविसए । कमलक्खं नामेणं तत्थ वि रज्जे ठवह पुत्तं ॥९७॥
गिण्हइ सयं तु दिक्खं संविग्गो सूरमुणिवरसयासे । दोन्नि वि कयपव्वज्जा धुयकम्मंसा गया सिद्धिं ॥९८॥
॥ इति कौशाम्बीपुरीराजकथानकं समाप्तम् ॥
॥११॥