________________
(६२२)
-
अथ श्री संघपट्टका
-
अर्थः-ए हेतु माटे आकाळना संघथी जु पनवू तेणे करीनेज सुविहितने गुणीपणुं , वळी ते गुणी पुरुषोने विषे महा पापी पुरुषोनेज तेमनो नाश करवो एवी बुद्धि थाय बे, माटे मुक्तिनी श्छा करनार पुरुषोए ते सुविहितने विषे प्रमोद राखवो ए. टले तेमने जोश हरख पामबुं, पण अल्प मात्र देष बुद्धि न राखवी ए वात सिक थइ. जो पण पूर्व पदने विषे गौतमादि कने विषे यति शब्दनुं प्रवृत्तिपणुं बे, तो पण निर्गुण एवा श्रा काळना साधुने विषे केम ते शब्द प्रवर्ने डे, ए प्रकारनी आशंका करीने जेम लीवमा आदि वृक्षने विषे कल्पवृक्षना गुण नथी, तो पण कल्पवृक्ष ए प्रकारना शब्दनी प्रवृत्ति ने तेम. इत्यादि वे दृष्टांतवमे श्रा काळनामुनिउने विषे यति शब्दनुं जे समर्थन कर्यु ते पण श्रघटित कयु.
टीकाः-प्रवर्त्तता हि नाम कल्पवृक्षगुणाऽयोगेपि निंबादिषु तरुशब्दस्तत्प्रवृत्तिनिमितस्य शाखादिमत्त्वस्योन्नयत्राप्यनुगमात् ॥ इह तु यतिशब्दप्रवृतिनिमित्तस्य लिंगिष्वनुपपत्तेः कथं तछब्दस्तत्र प्रवर्तते ॥
अर्थः-अथवा लींवमा श्रादिकने विषे निश्चे कल्पवृक्षना गुणनो योग नथी तो पण तेमने विषे तरु शब्दनी प्रवृत्तिनुं निमित्त जे शाखादि सहितपणुं ते वे जगाए पण विद्यमान डे ए हेतु माटे, अहीं तो यति शब्दनी प्रवृनिन कारण ते लिंगधारीयोने विषे देखातुं नथी. माटे तेमने विषे यति शब्द केम प्रवर्ने ?॥
