________________
-
अथ श्री संघपट्टका
Maransimar
-
गतिविपाकश्रुत्या तत्परिहारेण प्रकृतसंघवाद्यत्वस्यैव तेषां चेतसि रुचितत्वानदंतीवे तु तेषामपि तत्प्रवृत्तिवर्तिष्णुतयाऽ नंतनवाटवीपर्यटनप्रसंगात् ।।
अर्थः-एम जो न होय तो तीर्थकर गणधर इत्यादिकने पण असंयतना दोष प्रतिपादन करनार एवा आगम ग्रंथने वांधतां परनिंदा थ तेणे करीने दोषनी प्राप्ति थशे. या काळना संघनी प्रवृत्तिनो परिहार करवो तेणे करीने सुविहितोने ए संघथी बाह्यपणुं प्राप्त थर्बु ते जूषण जे पण दूपण नथी. केमजे ते इर्विहित संघनो प्रवृनिने उत्सूत्रपणुं प्राप्त थाय ने तेणे करीने उत्सूत्र प्रवृत्ति करनारने अति आकरी दुर्गतिरुप फळ थाय ने, एम शास्त्रथी सां. जळीए बीए, ए हेतु माटे ते नत्सूत्रनी प्रवृत्तिनो त्याग करीने था काळना दुर्विहित संघथी वाहिरपणे रहे एमज तेसुविहितना चितमा रुच्यु , अने जो दुर्विहित संघमां जळी जाय तो ते सु. विहितोने पण तेमना जेची प्रवृत्तिमा वनवापणुं थाय तेणे करीने अनंत नव ब्रमण करवानो प्रसंग थाय.
टीका:--अतयाधुनिकसंघवाह्यत्वेनैव तेपांगुणित्वं तथा च तेपूछेदबुद्धिमहापापीयसामेव भवति ॥ तस्मात्तेषु मुक्त्यर्थिनां प्रमोद एव विधातव्यो न तनीयस्यपि उपधीरिति व्यवस्थितीयदपि पूर्वपके गौतमादिपु यतिशब्दप्रवृत्तित्वात्कथं निर्गुणेविदानीतनसाधुषु प्रवर्त्ततइत्याशंक्य यथा कल्पवृक्षगुणवेकल्ये निवादिषु ताब्दप्रवृत्तिरित्यादिना दृष्टांतहयेनेदानतिनमुनिषु यतिशब्द. प्रवृर्तिसमर्थनं तदप्यासमीचीनं ।।
