________________
- भय श्री संघपट्टकः
( ३४७ )
अर्थ:--- तेज देखा बे जे क्षेत्रमा रह्यो जे सूर्य तेना कि
रणनो समूह श्राथमे सते जे काळ विशेष ते क्षेत्रने विषे रात्रि कही -. ये, ने ते थकी जे विपरीत काळ विशेष ते दिवस कहीए ने मेरु पर्वतनी अपेक्षा अत्यंत नीचो गमन करतो एवो सूर्य बे ए हेतु माटे किरणनो उपर तथाविध पसार थतो नयी. एतो देवला जागज ते किरण प्रकाश करवानो विषय बे ए हेतु माटे रात्रिदिवस नो विभाग त्यां कये प्रकारे बे ? कोइ प्रकारे नथी.
.
टीकाः कथं तर्हि प्रकाशाचावेत प्राणां जिनमऊना दि विधिरितिचेन्नं ॥ रत्नसानोरधित्यकायाश्रतापकेन निरस्तपूषमयूखयोतेन सततमुच्चरता बदल विमलमाणिक्य शिलाम्ररी चि निचयेन देवमहिम्ना च शश्वद्भास्वरत्वात् । एवंचेंडाच रितावष्टं न कथं रात्रिस्नानं समर्थ्य माणं चारिमाणमंचेत् ॥
अर्थः--त्यारे त्यां सूर्यनो प्रकाश नथी त्यारे इंद्र जिन स्नाननो विधिक प्रकारे करे बे एम जो तुं श्राशंका करतो होय तो ते न करवी केम जे रत्ननां वे शिखर ते जेनां एवा मेरु पर्वतनी उपली भूमिने विषे ताप रहित ने जेमां सूर्यना किरणनो प्रकाश नयी ने निरंतर अतिशय देदीप्यमान एवी जे घणी निर्मळ मापीक्य रत्ननी शिलाट तेमना किरानो जे समूह तेथे करीने ते वळी देवताना महिमाए करीने निरंतर अतिशय देदीप्यमानपां वे ए हेतु माटे ए प्रकारे इंद्रना श्राचरणनुं श्रालंवन करीन जे रात्रि स्नानुं समर्थन कर एटले स्थापवुं ते केम अतिशय शोना प्रत्ये पामशे नहिज पाने.
