________________
[ ६२ ] अंकुर वरण साचो अवल हरि रौ मामी हारीयो । किसन नां देखि कंस कांपीयो महल तणे विचि मारीयौ ।।१२२ महल तणे विचि मारि घणो धोसीयो बडी घर । सहस आठ संघरै असुर सहि कीधा अमर । ऊधा देखि अलाह इळा उगरै नां आपै । वंभ संभ दे विरिदि सहस दस घेन समापे । अकरूर घरे आया अनंत विकै मात पिति विळकळे । कूबड़ी हुँति कीधी क्रिपा माहव भगता सा मिळे ॥१२३॥ मिळे संण माहवा दहे वसदेव तणो दुख । मुमा पुत्र मेळिया सरस मां ना दोन्हो सुख । गुर रा बेटा गया प्रभु तू लायो पाछा । ब्रह्म सुतन दस वळे अनत ने अरिजण आछा। मछकंद सरिस दीन्ही मुगति, काळ तणौ सिरि क्रोधियो। जुरासघ इसौ सवळो जवन, लिखमी वर ना लोधियो॥१२॥ लिखमी वर लोधियो, लखरण देवतां न लाधा। पांडव वाल्हा पाँच, मया तो ना वह माधा । प्रघळ चीर पूरिया, परम पेखियो पंचाळी । पांडव दाखै प्रभु, वेगि पाया वनमाळी । जुजिठिळ भीम अरिजण जिसा, जण जीता अरि जेरिया। भीषम द्रोण दुरजोध भ्रिगि, खोहिण अठारह खेरिया ॥१२॥ खोहिण खोहिरिण खळा, सामि सांमठा संघारै। दिये सदा, दान, त्रिगुण विधु राजा तारे। तरि तरि जमणा तणे, कर कीळा करणाकर । छाया पाडळ सेझ, विसन तीवह राधावर । विज तणो देस तजियो ब्रहमि, अग वाद तो इद सा। कुरखेत माहि मिळियो किसन, निगुरण जसोदा नद सा ॥१२६।।
