________________
बखाणे जाणे एक विसन, कहे मति' कूरम मच्छ किसन । कहै दत देव कपिल कल्याण, तवे दसरथ तणे तूडिताण । पढे नरसिंध दिसो करि प्रेम, जोए रे जीव हुये सुख जेम । निमो नरसिंघ तुहारी नाम, कियो पहिलाद तणो सिध काम । कियौ ते राघव रूप करूर, चत्रभुज देत हुवी चकचूर । दईव निमो पिथ रिखबदेव, समापि समापि तुहारी सेव । देवा रा देव अनूप दरस, फरसीय झालणहार फरस । निमो दसरथ तणा रुघनाथ, सिरजण हार घणी ससमाथ । निमो रुघनन्दरण राम नरेस, सत्रघरण साच लखमण सेस । भिळे तू एक इनेक भरथ, कोसल्या मात निमो हरि कथ । निमो नित नित अजोध्या नेस, प्रभु ओ वार भली परमेस । उवारण रिख तणी जिग एक, इसा ते कीधा काम अनेक । माता मारीछ तणी ते मारि, आयो इहिला ना आज उधार । वळाक्रम तुझ निमो श्रव बाप, चत्रभुज आप चढावै चाप । विणे परमेस तणो वीमाह, अजोध्या माहि हवी उछाह । हुवौ वनवासी राम हठाळ, दळेवा देता दीनदयाळ । देस प्रभ सुपनखा नां दुख, समापण इद सरीखा सुख । जोए खर दूखर रौ घर जाय, जारण गति प्रामी आज जटाय। जयो रिख राव सुधारण ज्याग, भले सवरी रौ भाग सुभाग । इयं पिंड माहि नही अपराध, सही सुगरीव वडी कोइ साध । नमो हणमत तरणी कहि नाम, वडो भड सत तरणी विसराम । प्रभु दधि ऊपरि वाधरण पाज, आयो लक ऊपरि राघव प्राज। आयौ असुरां री भांजण पास, प्रमेसर छोड़ि ग्रहा रौ प्रास । प्रभु रौ सत लीये लंक पाट, दियौ दहकध तरण सिर दाट । विधासइ रेसइ राकस वंस, कीयो दहकध कीयो ते कस । घड मुरलोक तरणो सहि घाट, वडी कोइ डील नमो वैराट । वड़ी कोई ख्याल नमो ब्रजराज, गयौं सुरिण साद नमो गजराज।
१नित
