________________
(१२०)
रांछनु काई पण जोर चाल्यु नहीं, रीछे घणाए तलपा मार्या पण पला पुरुष कान मुक्या नही अने बंने माहोमांहे अफलावा ल ग्या, एक बीजा बच्चे खेचताण थतां वटमार्गु पुरुषतुं वस्त्र फाटी गयु. जथी तेनी केडमां बांधेली सोना मोहारोनी चांसली घटी जतां तमाथी संधळी मोहोरो जमीनपर वेराई गई. ते वखते एक जड पुरुष त्यां थई जतो हतो ते आव्यो अने पुछवा लाग्यो के, आ शु पड्यु छ ? आ खते पेला वटेभागुए तत्काल बुद्धि वापरी जवाब आथ्यो के में आरछना कान झालीने अफलाव्या तेथी एना मुखमाथी आ नीचे पडया छे ते सोनईआ–सोना मोहोरो नीकळी पडी छे. एकाएकज आवो जवाब सांभळी ते उपर ख्याल कर्या शिवाय ते जड-मुर्ख पुरुषे ते वात साची मानीने कयु के, हे दीर्घदरशी-रुडी बुद्धिवाळा तु आ रीछना कान थोडीवार मन पण अफलावा दे, के जेथी हुं पण सोना मोहोरो प्राप्त करु, आथी तेणे भोय पंडली सोना मोहरो ते जड पुरुष पासथी पोतानी कडे बंधावीने पछी ते जड पुरुषने रीछना कान पकडवा आप्या अने पोते त्यांथी निकळी गयो,
सार रीछ जे फाडी खानार प्राणी उपर धसी आव्युं परंतु ते खते तात्कालिक बुद्धिए जो वटेमाणुए तेना कान पकड्या न होत तो ते पोतानो जीव खुअत. तेमज बीजा पुरुषना पुछता सोना मोहोरो माटे जवाब देता विलंब कर्यों होत तो ते चेती जात अने त्यांथी ते जात. माटे हरेक मनुष्ये तत्काल बुद्धि पोचाडी जे समये जे जवाब उचीत जणाय ते वगर वीलंबे देवो. जेथी कार्यनी सिद्धि थतां विधन नडतुं नथी. स्वामीन चित्तच्छित काम करनार मंत्रीनी कथा.
कोई एक राजा पोताना प्रधान सहीत सेना लई सेहेल करवा जतो हतो. जता जता रस्तामां थोडाक गाउनी अटवी (वन )
