________________
विमला पटराणी तणा रे, उपना पुत्ररतन्न । देसभूपण कुलभूपणा रे, नाम गुणोनिष्पन्न ।। २७ । पू० ।। राजा भणिवा घालिया रे, नेसालई वे पुत्र । काल घणे ते तिहा रह्या रे, भणि गुणि थया सुविचित्र ॥ २८ ॥ पू। पूठई मां बेटो जिणी रे, कमलूसवा तसु नाम । रूप लावण्य गुणे भरी रे, सकल कला अभिराम ॥ २६ | पू॥ सकल कला सीखी करी रे, निज घरि आया कुमार। दीठो कन्या रूबड़ी रे, जाग्यो मदन विकार ।। ३० । पू। वहिनिपणुं जाणइ नही रे, मन माहि चिंतवई एम । तात कन्या आणी उहा रे, अम्ह निमित्त सप्रेम ।। ३१ । पू। पुत्री किणही भूपनी रे, मृगलोयणि सुकुमाल । सुख भोगविस्यां एहसुं रे, हिव अम्हे चिरकाल ।। ३२ । पू०। तिण अवसरि जस वोलियो रे, किणही भूपनो एम। धन-धन खमंकर प्रभू रे, धन-धन विमला तेम ।। ३३ । पू०। उत्तम कन्या जेहनइ रे, कमलूसवा कहवाय । वे भाई ते सांभली रे, कहइ अनरथ हाय-हाय ।। ३४ । पू० । अहो अम्हे अगन्यांन अधिले रे, वहिनसुं वाछ्यो भोग । घिग धिग काम-विटंबना रे, काम विटंव्या लोग ।। ३५ । पू० । इम मनमाहे चितवई रे, जाण्यो अथिर संसार। सुव्रतसरि पासई जई रे, लीधर संयम भार ।। ३६ । पू० । खेमंकर दुखियो थयो रे, दोहिलो पुत्र वियोग। रात दिवसि रहइ झुरतो रे, परिहत्या भोग संयोग ।। ३७ । पू० ।
