________________
दोढसो गाथा स्तवन
(२१) स्थिति नहि, ए स्थिति ते सम्यग्दृष्टिनीज दीसे छे. तथा वली सिद्धायतन कहेवां गणषरजीने मृषावाद केम न थाय ? पण जिनमतिमा सिद्ध भगवान् ठरे तो सिद्धायतन कहेता मृपावाद न लागे ते विचारी जोज्यो. चली आ आलावे जेवां जिनमतिमा वांधानां फल कयां, तेवांज फल वर्त्तता जिनने वांद्यानां कह्यां छे. जेम ए रायपसेणी मांहेज पाठ छे-"तं महाफलं खलु तहारूवाणं अरहताणं भगवंताणं नामगोयस्स विसवणयाए किमंग पुण वंदण-नमसण-पडिपुच्छग-यजुवासणयाए एगस्सवि आरियस्स सवणयाए किमंग पुण विउलस्स अस्स गहणपाए, तं गच्छामि णं समणं भगवं महावीरं वदामि नसामि सकारेमि सम्मामि कल्लाणं मंगलं चेइयं देवयं पजवासामि । एयं मे पेच्चा हियाए मुहाए खमाए निसेसाए अणुगामियत्ताए भविस्सई" इत्यादि । अस्यार्थ-तं महाफलं खल्ल के० निधये तेहलु महाफल छे. शाg फल छे ? ते कहे छे, तहारूवाणं अरहंताणं भगवंताण के० तथा रूप अरिहंत भगवंतना नाम गोयस्स वि सवणयाए के० नाम गोत्र सांभल्यां थकां पण, किमंग पुण के० तो तेहर्नु शुं कहेवु ? बंदण नमसण के बंदण करीए, नमस्कार करीए, पडिपुच्छण के० प्रतिपृच्छा करीए, पजुवासणयाए के सेवा करे. एगस्सवि आरियस्स सवणयाए के एक पण आर्यवचन सांभलीए तो महाफल थाय वो, किमंग पुण विउलस्स अट्ट, स्स गहणयाए के. विपुल अर्थन ग्रहण करीए तेहना फलनु | कहे? तं गच्छामिण के ते कारण माटे जालं, समण भगवं महावीरं वदामि नमसामि के०श्रमण भगवंत महावीरने वंदणा . करु, नमस्कार करुं कल्लाण के०कल्याणकारी,मंगल के मंगलोकनु करणहार, चेइय देवयं के. देवता संबंधी चैत्य जे प्रतिमा ते प्रतिमानी परे, पजुवासामी के० सेवा करूं. एयं मे० ए मुजने पेचा के० परभवे, हियाए मुहाए इत्यादिकनो अर्थ पूर्वनी परे जाणवो. एमां पण देवतानां चैत्यनी परे सेवा करूं एम कयु. नित्य पोवाना गुरुने वांदतां पण कल्लाणं इत्यादिक पाठ कहे छे, पण मूर्ख काई विचारता नयी. ए तो प्रसंगे कयु, पण ए पाठ लेखे थापना जिन अने भाव जिन ए वेउनां फल समान वताव्यां. तथा वली भाव जिनथी थापना जिन अधिक पण छे ते द्रौपदीने आलावे प्रगट करी देखाड . तथा एज आलावामां देहेराने सिद्धायतन गणधरजीए का. ते सिद्धनु घर कयु. एटले जिनप्रतिमा सिद्ध स्वरूप वलात्कारे ठरीज, ते वारे भाव जिनथी जिन प्रतिमा अधिकी थईज, एमां काई विवाद नथी. एटलाज माटे शक्रस्तवमां जिनमतिमा आगले 'ठाणं संपचाणं' कहीए छैए अने भाव जिन आगल ॥ 'ठाणं संपाविउकामे ॥ एवा पाठ छे. तो मूर्ख एटलं न विचारे के सिद्ध स्थानक पाम्या ते अधिक के सिद्ध स्थानक पामवानी इच्छा करे ते अधिक ? इत्यादिक घणी चर्चा छ, पण ग्रंथ वधे माटे लखता नथी. ए प्रसंगे सयु ॥३॥
हवे कुमतिओनी आशंकाओ उपाडी उपाडीने एज आलावामाथी गुप्त अर्थ प्रगट करी उत्तर दे छे. त्या प्रथम कोइफ कुमति कहे छे के 'सूर्याभ देवता जे वेला उपन्यो ते वेला पूजा करी पण पछी तो वधा भव पर्यत नथी करी. ते वारे ए तो लौकिक आचारनी परे ययु. पण धर्म अर्थे थयु नहीं" इति. तेने उत्तर कहे छे.
वच सुरेंजश्चामीकर