________________
. ( ४९ )
(तमे) लांबा काळ सुधी जीवो.
(तुं) कपडुं सीव.
.
(अ) ग्रहण करीए.
यक्ष राजाओं शत्रुओश्री रक्षण
करो.
(ं) झाडथी फळो तथा फूलोने काप.
हे भाइ ! तुं भवसमुद्री डर. हे कूतरातुं स नहि. ब्राह्मणो सुखी जमो. (तुं) निसासो नहि नांख. समुद्र ! तुं शामाटे खळभलेछे. कविओ ! तमे विजयधर्मसूरिना
यशने विस्तारो .
लोकोने सुख उत्पन्न थाओ. पिता ! हुं जमुं ? (तुं) त्यां नाच. (हुं) क्यारे चोरने मारुं ? मैथुनथी विराम कर.
हे श्रावक ! वीरना ध्यानथी भव
समुद्रनेतुं तर. चलाओ, तमे प्रायश्चित्त लो. मनमां शान्ति ग्रहण कर. बधा जीवोनुं हे गुरु ! तुं हमेशां
कल्याण कर.
वाळको गीत गाओ. तुं विपरहित औषधने खा.
7
शान्ति करनार नरो मनुष्योने सुख आपो.
हे माणस ! तुं कविओनुं अनुकरण
कर.
शांतिनाथने मोक्षने माटे पूजो. पंडितो तत्त्वोने विचारो.
त्रिभुवन ! सुखथी भण.
(तमे) नगरमा प्रवेश करो.
(हुं) पितानो आदर करूं ?. ( तेओ) वे शत्रुने जीतो. भगवन् ! मानवना मनने पवित्र कर. (हूं) शान्त थाउं.
(तुं) वनमां रम.
(तमे) गूंथो.
पुण्य वधो.
पाप नाश थाओ.
हे ब्राह्मण ! तुं तृप्त था. वाणिआओ ! तमे मुनिओने पूजो.
हुं गायनुं दूध पीउं ?
भमराओ आवो, अने मोगराना
फूल उपर वेसो.
1
हे शूर ! तुं धनुपोने फेंक. मणिलाल ! तुं सादडी उपर आव
अने सुइ जा.
जीवो संसारमा मा भमो.
