________________
२२.६
पाणिनिसूत्रव्याख्या
७८२ । उपपदमति ( २. २.१९ )
उपपदं सुबन्तं समर्थेन नित्यं समस्यते । कुम्भं करोतीति कुम्भकारः ।
भट्टिकाव्ये – VI. 88.
स शत्रुला मन्वानो राघवौ मलयं गिरिम् ।
जगाम सुपरीवारो व्योममायमिवोत्थितम् || 805 ||
शत्रुन् लुनीत इति शत्रुलादौ । कर्मण्यण । व्योम भाकाश मिमीत इति व्योममायः । तम् ।
भट्टिकाव्ये – VI. 89.
शर्मदं मारुतिं दूतं विषमस्थः कपिद्वियम् । शोकापनुदमव्ययं प्रायुङ्क्त कपिकुञ्जरः ॥ 806 |
विषमे तिष्ठतीति विषमस्यः । कप्रत्ययः । शर्म ददातीति शर्मदस्तम् । कः । शोकमपनुदतीति शोकापनुदस्तम् । कः । द्वाभ्यां पिवतीति द्विपः तम् । कः ।
भट्टिकाव्ये - VI. 91.
सुरापैरिव चूर्णद्भिः शाखिभिः पवनाहतैः । ऋश्यमूकमगाद्भृङ्गैः प्रगीतं सामगैरिव 807 ॥
सुरां पिबन्तीति सुरापा: । सामानि गायन्तीति सामगाः । उभयत्र टक् । भट्टिकाव्ये - VI. 92.
तं मनोरमागम्य गिरिं वर्महरौ कपिः ।
वीरौ सुखाहरोऽक्षुर्भिक्षा विग्रहः ॥ 88 ॥
भिक्षामर्हतीति भिक्षार्हः । अच् । मनो हरतीति मनोहरः । अच् । हरत इति वर्महरौ । कवचधः रेणवयस्कौ । अच् । सुखमाहर्तुं शीलमस्यास्तीति
सुखाहरः ।
भट्टिकाव्ये - VI. 93.
बलिनावीन्द्र युवां स्तम्बेरमाविव ।
आचक्षाथामिथः कस्माच्छङ्करेणापि दुर्गमम् ॥ 809 ॥
