________________
स
परमत्थो, गंभीराइं विहिविलसियाईति भणिए पुरिसेहिं निगडिओ पुलिंदो, राया हि संदेहदोलाहिरूढो अंजलपुनलोयणो मन्नुभरं रोविउं पवत्तो, अह पसरिया कुमारपंचत्तगमणवत्ता खंधावारे, दूमिया सामंता, विच्छायो । पत्तो पायकजणो, विमणदुम्मणीभूया मंतिणो, हाहारवगम्भं रोविउमारद्धमंतेउरं, चिरं अकंदिऊण सोगभरमारियगी । निस्सहूं निवडिया धरणिवढे रयणावली, समासासिया कहकहवि चेडीचकवालेण, एत्यंतरे जाया रयणी, अंजण-81 गिरिविन्भमाई वियंभियाई तिमिरपडलाई, एवं च कमेण पत्ते मज्झरत्तसमए रयणावलीए भणिया नियवधानीअम्मो! किं एत्तिएवि गए धरियत्वं नियजीवियं मए सहिअवा हीणजणप्फेसणा दट्ठवाइं पियगेहे सामलाई सणाण वयणाई सुणियवाई अकारणकुवियखलदुचयणाई, ता सावियासि तं मए नियजीविएण, मा अन्नहा काहिसि, होर संपथं सहायणी, पजत्तं पेमुभवसुहेण जस्स एरिसा गई ॥ अवियकिंपागतरुस्स फलं उवभुंजतं जणेइ पजते । दुक्खं पियजोगो पुण पढमारंभेऽवि विद्दवइ ॥ १ ॥ करिकन्नविजुसुरचावचावलेणं विणिम्मियं मन्ने । पियजणसंगमसोक्खं नूर्ण विहिणा हयासेण ॥२॥ तेणेव पंडिया परिहरंति पेम्मं अहिं बिलगयं व । जाणंति जेण पियविप्पओगविसवेगमाहप्पं ॥३॥ अंबधाईए भणियं-पुत्ति! कस्स कजस्स ममं सहायणीं पत्थेसि?, तीए भणियं-अम्मो! दुस्सहविरहहुपासणपरितावियस्स नियजीवियस्स परिचागकएणं, धावीए भणियं-बच्छे! मा ऊसुगा होसु, अजवि न मुणिजइ !
३६ महाल
